“ นี่พูดอะไรกัน ผมไม่รู้เรื่องเลยนะ ไอ้เรื่องพวกนั้นมาลอบยิงไม่ได้เกี่ยวกับผมเลย ผมไม่รู้เรื่องนะ ” ปากพูดแต่มือไต่ไปที่เอว แต่ความเร็วของราชย์ไวกว่า เขาตะปบวัตถุบางอย่างแล้วกระชากออกจากเอวภาค ก่อนจะใช้วัตถุนั้นฟาดไปที่ใบหน้าของภาคอย่างแรง ร่างสูงโปร่งทรุดลงกับพื้นทันที ราชย์ชูปืนที่ดึงมาขึ้น
“ เนี่ยน่ะเหรอไม่รู้เรื่อง ไม่รู้เรื่องแต่พกปืนและกำลังจะดึงออกมาควงเล่น ๆ อย่างนั้นเหรอ ไอ้ตอแหล ! ” ราชย์ว่าพลางเตะไปที่ลำตัวของภาคอย่างแรงจนเขาร้องโอดโอย เลือดแดงฉานไหลย้อยลงมาที่มุมปาก เขาง้างเท้าจะซ้ำอีกดอก หากร่างบอบบางของดอกแก้วรีบถลันเข้าไปดึงราชย์เอาไว้
“ พี่ราชย์ ใจเย็น ๆ เถอะ แก้วขอ ”
“ แก้ว ปล่อยพี่ มันสั่งฆ่าคุณหนู พี่จะฆ่ามัน ”
“ อะไรนะ ! ” ทั้งเสียงของนางเรียมและแก้วตะโกนขึ้นพร้อมกันอย่างตกใจ
“ ไอ้เหี้ยภาคมันสั่งฆ่าคุณหนู ! ” ราชย์ตะโกน
