12
[PUNPANG]
เช็คบิลรายแรก
หลังจากนั้นฉันก็ไม่กล้าคุยอะไรกับเขา ทั้งเกรงใจ ทั้งทำตัวไม่ถูก จนคุณภาคิณพาฉันมากินมื้อค่ำที่ร้านอาหารร้านหนึ่งบนโรงแรม เขาจองโต๊ะริมกระจกไว้แล้ว เมื่อบอดี้การ์ดเข้ามาส่งเลื่อนเก้าอี้ให้นั่ง พวกเขาก็ให้ความเป็นส่วนตัวกับเรารีบก้มหัวคำนับ และหันหลังเดินออกไปอย่างรวดเร็ว
"เป็นอาหารไทยฟิวชั่น หนูกินได้นะ"
"ได้ค่ะ ว่าแต่... เพนท์เฮาส์ของคุณมีใครอยู่บ้างคะ"
"อยากไปเพนท์เฮาส์พี่แล้วเหรอครับ"
ฉันเบิกตาโต
"ปะ เปล่านะคะ หนูถามเพื่อความปลอดภัยค่ะ" คุณภาคิณอมยิ้ม ก่อนจะเปิดเมนูแล้วส่งให้ฉันดู ฉันจึงรีบคว้ามาตั้งบนโต๊ะปิดหน้าตัวเอง โผล่แค่ตามองหน้าเขา
"ปลอดภัยแน่นอนครับ ไม่ไว้ใจพี่เหรอ"
"คุณเป็นผู้ชายนี่คะ..."
"แต่ต้องมีสักวันที่หนูคบ และแต่งงานกับผู้ชายไม่ใช่เหรอครับ"
ฉันกะพริบตาปริบๆ จริงของเขา
"หิวแล้วค่ะ ขอสั่งข้าวนะคะ" ฉันบ่ายเบี่ยงคุยเรื่องอื่นก่อนจะก้ม
