บทที่ 4 สัญญาเป็นของกันและกัน
1276 คำ
“พี่โทมัสรอมิลานานไหมคะ” ร่างเล็กรีบวิ่งเข้ามาสวมกอดเมื่อเห็นคนรักยืนรออยู่หน้าทางเข้ามหาลัย
“ไม่นานเลยครับ” เสียงละมุนเอ่ยพูดและกำชับอ้อมกอดให้แน่น และยกหญิงสาวขึ้นจนเท้าลอยขึ้นจากพื้น มิลายิ้มและโอบกอดรอบคอชายหนุ่มแน่นรู้สึกเขาเป็นผู้ชายที่อบอุ่นและแข็งแรงเหลือเกิน
นี่ก็ผ่านมาหลายเดือนแล้วที่เธอได้เข้ามาเรียนที่อเมริกาและได้สานสัมพันธ์กับชายหนุ่ม ถึงแม้จะโทรคุยกันผ่านทางไกลมาก่อน แต่สำหรับเจอกันทุกวันแบบนี้เธอก็พึ่งจะคุ้นเคย และตลอดที่คบกันมาทุกอย่างก็ผ่านมาได้ด้วยดี เพราะชายหนุ่มค่อนข้างใส่ใจและดูแลเธอเป็นอย่างดี เขาเป็นสุภาพบุรุษไม่เคยล่วงเกินเธอเลย ถ้าจะมีก็แค่กอดและหอมซึ่งมันก็เป็นเรื่องปกติของคนรักทั่วไป
“อะไรของแกเนี่ยมิลา กลับมาจากเดตก็มานั่งหน้ายู่ไปกินรังแตนที่ไหนมาย่ะ” แตงกวาเอ่ยแซวเมื่อเห็นเพื่อนนั่งหน้าบอกบุญไม่รับทั้งที่ก่อนออกไปก็ยังร่าเริงอยู่แท้ ๆ
“แตงฉันสวยไหม”
“สวยสิวะ”
“เซ็กซี่ไหม”
“เซ็กซี่สิวะ แต่ตอนนี้แกดูน่ารักมากกว่า” แตงกวาบอกไปตามความจริงที่เพื่อนรักเปลี่ยนการแต่งตัว
“ถ้าฉันสวยและเซ็กซี่ทำไมพี่โทมัสไม่เคยแตะต้องฉันเลยล่ะ” มือเล็กยกขึ้นมาปิดหน้าและนั่งชันเข่าขึ้น
“พี่เขามีท่าทียังไงบ้างล่ะ”
“เราไปทานข้าวกันที่โรงแรม ฉันก็หลงคิดว่าเขาจะพาขึ้นห้อง แต่เปล่าว่ะ ทานข้าวเสร็จพี่เขาก็พาฉันกลับมาส่งนี่ไง”
“หรือพี่เขาเป็นเกย์ว่ะ คบผู้หญิงแค่เป็นเรื่องบังหน้ารึเปล่า”
“บ้า พี่เขาไม่ได้เป็นเกย์ ไม่ปรึกษาแล้ว” มิลาหน้ามุ่ยทำหน้างอนจนแตงกวาต้องเข้ามาง้อ
“ล้อเล่นนิดเดียวเอง พี่เขาคงให้เกียรติแกแหละ แต่ถ้าอยากรู้จริง ๆ ก็ถามพี่เขาไปตรง ๆ เลย มาคิดมากแบบนี้มันไม่ได้ช่วยอะไรหรอกนะ มีแต่ทำให้หน้าแกเหี่ยวลง ฮ่า ฮ่า”
“ยัยแตงกวา” มิลาขว้างหมอนและวิ่งไล่จับเพื่อนตัวดีไปมา แตงกวาวิ่งหัวเราะและหลบหมอนเป็นพัลวัน
“แต่ก็ว่าเถอะนะ เมื่อไรจะหยุดแสร้งเป็นคุณหนูผู้อ่อนหวานสักที” เมื่อทั้งคู่พักรบแตงกวาจึงโพล่งถามขึ้น เพราะไม่ชอบที่เพื่อนไม่เป็นตัวของตัวเอง เธอเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อต้องการจะคบกับแฟนคนนี้
“พี่โทมัสเขาชอบผู้หญิงอ่อนหวาน” มิลาพูดไปก็ยิ้มเขินอายไป
“แล้วแกล่ะมิลา ไม่เหนื่อยเหรอที่ต้องทำเป็นผู้หญิงสวยหวานแบบที่พี่เขาชอบ”
“ไม่เห็นเหนื่อยเลย แค่พี่เขาชอบฉันก็พอใจแล้ว”
“เฮ้อ~~ ตามใจ แต่สำหรับฉันนะมิลา ฉันจะไม่เปลี่ยนให้ใครหรอก ถ้าคนนั้นรักเราจริงเขาต้องรับนิสัยของเราได้ โอ๊ย! ฟังที่พูดบ้างสิ” แตงกวาหันมาแผดเสียงดังเมื่อกำลังสั่งสอนเพื่อนตัวดี แต่หล่อนกลับไปนอนแชตกับหวานใจแทนเสียอย่างงั้น
หลายวันต่อมาวันนี้มิลาเธอตั้งใจจะถามเขาตรง ๆ ว่าทำไมเขาไม่ชอบถูกเนื้อต้องตัวของเธอ เพราะเก็บเอามาคิดมากทุกวันจนเธอป่วยสุขภาพจิตแล้ว
“พี่โทมัสคะ”
“ครับมิลา” เสียงละมุนขานรับและยิ้มให้จนคนถามแทบระทวย
“คือว่า เอ่อ ทำไมพี่โทมัสไม่ชวนมิลาขึ้นเตียงละคะ”
“อุ๊บ! ฮ่า ฮ่า” โทมัสหัวเราะขบขัน เพราะคนถามกลับอายเสียเองและหลับหูหลับตาถามโดยไม่ลืมตาขึ้นมามองตนเลย
“พี่จะขำทำไม มิลาอายนะคะ” ให้ตายเถอะ แม่งจะแยกเขี้ยวแล้วนะ ทำตัวน่ารักให้เขาเห็นมาตั้งหลายเดือนแล้ว ตอนนี้องค์แม่จะลงแล้วจริง ๆ
เธอไม่ใช่ผู้หญิงอ่อนหวานแต่อยู่ต่อหน้าแฟนแค่แกล้งเป็นผู้หญิงอ่อนแอเฉย ๆ ตอนอยู่ไทยเธอนั้นแสบเอาเรื่องถามชิเอลได้เพราะเธอแทบจะกระโดดถีบกินหัวอีกฝ่ายแทบจะทุกวัน
“พี่ทำให้เราคิดมากเหรอ”
“ใช่ค่ะ มิลาคิดมาก หรือมิลาไม่ใช่สเปกพี่เหรอคะ”
“ไม่ใช่เลย พี่แค่อยากรอให้มิลาเรียนจบก่อนเท่านั้น พี่อยากให้เราโฟกัสเรื่องเรียนก่อน”
“ถ้ามิลาทำแบบนั้นพี่จะสบายใจใช่ไหม พี่โทมัสสัญญานะว่าจะไม่เบื่อมิลาไปก่อน”
“พี่ไม่มีทางเบื่อเราหรอก มิลาไม่รู้หรอกว่าแต่ละวันพี่ต้องอดกลั้นความต้องการของตัวเองมากขนาดไหน แต่ละครั้งที่พี่ได้เจอหน้าเราพี่แทบหักห้ามใจไม่ไหว พี่อยากจะจูบเราตรงนี้ และตรงนี้” นิ้วเรียวยาวเข้ามาชี้สัมผัสที่ปาก และที่หน้าอกของหญิงสาว
มิลาหน้าแดงเมื่อเขาพูดตรง ๆ ออกมา แถมมือของเขายังมาโดนหน้าอกของเธออีก สัมผัสแค่นี้ร่างกายของเธอก็ร้อนวูบวาบไปทั้งตัว
“มิลาไม่รู้หรอกว่าในหัวของพี่กำลังจินตนาการอะไรอยู่” เสียงแหบพร่าเอ่ยกระซิบที่ข้างหู จนร่างเล็กขนลุกชันเสียววาบไปทั้งร่าง
“ละ แล้วพี่จินตนาการอะไรละคะ” ถามออกมาด้วยใบหน้าที่เห่อแดงแทบอยากจะมุดแผ่นดินหนี
“พี่จินตนาการว่าเราอยู่บนเตียงด้วยกัน และพี่ใช้สองมือนี้ของพี่ลูบไล้ผิวเราไปทั้งร่าง ค่อย ๆ ลูบไล้และหยุดอยู่ตรงนั้นของเรา และ....”
“พะ พอแล้วค่ะ ไม่ต้องพูดแล้ว” มือเล็กรีบยกขึ้นมาปิดปากชายหนุ่มเอาไว้ เมื่อเห็นเขาจะพูดลามกออกมาอีก “อื้อ พะ พี่โทมัส”
แต่เธอกลับต้องสะดุ้งเมื่อลิ้นร้อนของเขาเลียที่ฝ่ามือของเธอ และจงใจลากเลียอย่างช้า ๆ จงใจยั่วยวนให้เธอคลั่ง
“เชื่อพี่รึยังว่าพี่คิดยังไงกับเรา หรืออยากให้พี่แสดงให้ดู”
“ไม่ต้องค่ะ มิลาเชื่อแล้ว”
“คิก คิก น่ารักจัง ทำไมแฟนพี่น่ารักแบบนี้”
“บ้า พอเถอะ มิลาเขินไปหมดแล้ว”
“ขนาดเขินยังน่ารักเลย”
ปากหยักแสยะยิ้มมุมปากเมื่อเห็นหญิงสาวทำท่าเขินอาย เห็นแล้วอยากขย้ำคอเล็ก ๆ นั้นให้แหลกคามือ
โทมัสมองหญิงสาวด้วยสายตาที่หวานฉ่ำ แต่ภายใต้หน้ากากนั้นเขาอยากกระโจนเข้าใส่และสับร่างเล็กนี้ให้ละเอียดเป็นผุยผง
เขาต้องคอยทนเล่นละครตบตา ทำตัวอ่อนหวานจนเอียน แต่อยากว่าแหละอดเปรี้ยวไว้กินหวานดีกว่า เพราะต่อจากนี้ไปเขาจะทำให้เธอหลง และหลงจนโง่หัวไม่ขึ้นเลยทีเดียว
“พี่โทมัสสัญญานะว่ามิลาเรียนจบเราจะเป็นของกันและกัน”
“แน่นอนครับ พี่สัญญา ทันทีที่มิลาเรียนจบพี่จะขอมิลาแต่งงานและเป็นเจ้าของสาวน้อยคนนี้ทันที พี่จะไม่มีทางปล่อยเด็กน้อยคนนี้หลุดมือไปอย่างแน่นอน”
“เกี่ยวก้อยสัญญาค่ะ” เธอยกนิ้วก้อยขึ้นมาและเกี่ยวก้อยอีกฝ่าย และยิ้มละมุนออกมารอเวลาที่เรียนจบเธอและเขาจะเป็นหนึ่งอันเดียวกัน
*******************************
โอ๊ยสาวเธอรีบมาก อยากจะให้เขาพาขึ้นเตียง
อีพีหน้าเตรียมรับแรงกระแทกค่ะ เพราะทั้งคู่จะกระแทกเข้าหากันแล้ว
หนักหน่วงมาก หน่วงจนกระอัก
- ผู้เขียน
