บำเรอรักกับดักหัวใจ

เธอคือสิ่งที่ขาด...2

“น้องบุศย์เดินได้ค่ะ ไม่เหนื่อยด้วย” เด็กน้อยรีบตอบทันที

“มาค่ะ เดินตามยายสามานะคะ” มือเหี่ยวย่นยังจับจูงเด็กน้อยเดินไป พร้อมทั้งมองมาที่หลานสาวด้วยความเอ็นดูอยู่ตลอดเวลา

จนกระทั่งทั้งสองเดินมาถึงร้านสะดวกซื้อ สองยายหลานก็เลือกขนมด้วยกัน ซึ่งน้าสานั้นตามใจหลานสาวเป็นอย่างมาก นอกจากขนมแล้ว เด็กน้อยยังได้ของเล่นเป็นตุ๊กตาซึ่งแถมมากับนมเปรี้ยวที่น้าสาซื้อไว้ให้เด็กน้อยดื่ม เมื่อได้ของเรียบร้อยแล้ว สองคนยายหลานก็เดินจูงมือกันมาเรื่อยๆ

แต่ด้วยความดีใจและกำลังเล่นตุ๊กตาน่ารักที่ได้แถมมา ทำให้เด็กน้อยเหวี่ยงตุ๊กตาลอยออกไป จนไปตกอยู่ที่ถนน เด็กน้อยไม่รอช้า เธอรีบปล่อยมือผู้เป็นยาย แล้ววิ่งตามไปเก็บตุ๊กตาทันที และด้วยความไม่ได้ระมัดระวังว่าหลานสาวจะวิ่งออกไปเก็บตุ๊กตาแบบนั้น ทำให้นางไม่ได้จับมือหลานสาวไว้ให้แน่น

และชั่วระยะเวลาที่วิ่งออกไป รถยนต์หรูคนหนึ่งก็กำลังวิ่งเข้ามาใกล้ๆ ร่างเด็กน้อยที่กำลังก้มลงเก็บตุ๊กตา โดยไม่ได้สนใจว่ากำลังจะเกิดอันตรายขึ้นกับตนเอง น้าสาที่เห็นภาพนั้นถึงกับกรีดร้องออกมาเสียงหลง นางเข้าไปช่วยเด็กน้อยไม่ทันแล้ว

แต่ก็เป็นโชคดีที่เจ้าของรถมีสติ เขาเบรคลากล้อจนเสียงได้ยินไปทั่ว ทำให้ร่างของเด็กน้อยโดนชนไม่แรกนัก แต่ก็ส่งผลให้ร่างเล็กๆ นั้นกระเด็นไปตกที่พื้นข้างๆ ถนน ทำให้เด็กน้อยร้องไห้จ้าด้วยความเจ็บปวด แล้วเลือดก็ไหลออกมาจากศีรษะที่แตกของเด็กน้อย

น้าสาที่ตั้งสติได้ก็รีบวิ่งมาดูหลานสาว ผู้คนที่ผ่านไปมาก็เข้ามาดูเด็กน้อยด้วยความเป็นห่วง ส่วนเจ้าของรถ ทันทีที่เขาสามารถควบคุมรถได้ เขาก็รีบวิ่งลงมาดูเด็กน้อยด้วยความเป็นห่วงทันที

“น้องเป็นอะไรมากมั้ยครับ” ธามรีบลงมาจากรถด้วยความเป็นห่วง เขาลุ้นเป็นอย่างมากว่าตนเองจะเบรคทันมั้ย เพราะหากว่าไม่ทัน ร่างของเด็กน้อยคงแหลกแน่ๆ แต่พอได้มาเห็นร่างของเด็กน้อยไม่ได้เจ็บอะไรมาก เขาก็ค่อยเบาใจขึ้นมาหน่อย

“ไม่รู้เลยค่ะ คุณพาเราไปโรงพยาบาลได้มั้ยคะ” น้าสารีบบอกด้วยความร้อนใจ เห็นหลานสาวร้องไห้อย่างนี้ นางไม่มีกระจิตกระใจจะรอกู้ภัยแล้ว

“มาครับ เดี๋ยวผมอุ้มแกเอง” ว่าแล้วร่างสูงก็บรรจงอุ้มเด็กน้อยไปที่รถยนต์หรูของตนเอง และไม่ได้รังเกียจเลือดที่เปอะเปื้อนอยู่เต็มตัวของเด็กน้อย

“โถ่..หลานยาย เจ็บมากมั้ย” น้าสาเอ่ยถามหลานสาว พร้อมทั้งรับทิชชู่จากชายหนุ่มมาซับเลือดให้กับหลานสาวตัวน้อย

“เจ็บค่ะ น้องบุศย์เจ็บไปหมดเลย” เด็กน้อยร้องไห้ด้วยความเจ็บปวด แต่ก็ยังพยายามตอบผู้เป็นยาย ซึ่งภาพที่เขาเห็นมันช่างน่าเวทนาเหลือเกิน เป็นบุญแค่ไหนที่เขายังเบรคทัน ไม่เช่นนั้นเขาคงพรากชีวิตน้อยๆ ของเด็กที่กำลังน่ารักอย่างเด็กน้อยคนนี้แน่นอน