"พี่ผมอยากไปรับลูกส้มที่มหาลัยอะ" อาร์มเอ่ยขึ้น ระหว่างที่สองพี่น้องกำลังทำงานอยู่ในห้องทำงาน อัทธ์เงยหน้าขึ้นจากเอกสารที่กำลังตรวจสอบมองหน้าน้องชาย
"ทำไมถึงอยากไป ปกติไม่เคยเห็นจะไปรับใคร"
"เอาจริงปะพี่ ผมว่าผมรักลูกส้ม ผมชอบลูกส้ม ผมอยากเห็นหน้าเธอตลอดเวลา นี่ก็เป็นเดือนแล้วนะที่เราอยู่กับลูกส้มมา มันอาจจะเร็วแต่ผมว่าความรู้สึกผมมันชัดเจนมา แล้วพี่ล่ะคิดยังไง"
"ไม่แน่ใจ รู้แต่ว่าที่มีอยู่ตอนนี้มันก็ดีอยู่แล้ว ก็มีความสุขดี ยัยอ้วนก็ดูเป็นคนดีไม่ได้มีพิษมีภัยอะไร" เอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้มทั้งสีหน้าและแววตา พานคิดไปถึงใบหน้ากลมๆ แก้มขาวๆ ของคนที่พูดถึง
"งั้นก็แสดงว่าพี่ก็โอเคอะดิ งั้นเราบอกลูกส้มไหม ผมอึดอัด"
"รีบทำไม"
"เอ้า! ก็อยากเปลี่ยนท่าใหม่ๆ บ้าง อยากเอ้าท์ดอร์อะ" อัทธ์ยิ้มมุมปาก แต่ไม่ได้เอ่ยอะไรตอบกลับ อาร์มจึงนั่งเงียบทำงานต่อไปไม่ได้เอ่ยอะไรออกมาเช่นเดียวกัน
ทางด้านลูกส้มตอนนี
