ลูกส้มเดินตามวีลแชร์ของอัทธ์และอาร์มเข้ามาภายในโรงพยาบาลเอกชนของตัวจังหวัด ทั้งสองคนกดวีลแชร์ไปยังห้องตรวจอย่างคุ้นเคยเป็นอย่างดี เป็นลูกส้มด้วยซ้ำที่ดูไม่คุ้นเคยกับสถานพยาบาลใหญ่โตแบบนี้ เพราะตั้งแต่เล็กจนโตหากไม่สบายก็คงเข้าไปรักษาที่โรงพยาบาลของรัฐบาล
และสาเหตุที่ทั้งสามคนต้องมาที่โรงพยาบาลก็คงหนีไม่พ้นสองแฝดที่ไม่รู้เป็นอะไร อยู่ดีๆ ก็พากันเป็นไข้ขึ้นมาเสียอย่างนั้น ทั้งที่เมื่อวานก็ยังดีๆ อยู่เลย แต่ตกดึกก็ตัวร้อนขึ้นมา ลูกส้มจึงอยู่เฝ้าไข้คอยเช็ดตัวจนถึงเช้า และบังคับขู่เข็ญให้มาหาหมอ เพราะสองแฝดยืนกรานเสียงแข็งว่าไม่มา
“สวัสดีครับคุณอัทธ์คุณอาร์ม เป็นไข้มาเหรอครับ” นายแพทย์หนุ่มเจ้าของไข้เอ่ยทักทายสองพี่น้องอย่างสนิทสนม จะว่าเป็นนายแพทย์ที่ดูแลตั้งแต่สองคนนี้ประสบอุบัติเหตุก็ว่าได้
“ครับ แค่ไข้หวัดธรรมดาไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงไม่รู้จะมาทำไมให้เสียเวลา” คนไข้เจ้าอารมณ์อย่างอัทธ์บ่นอุ
