44
"มานั่งนี่พายทำแผลให้"พายชี้บอกผมให้นั่งที่โซฟาข้างๆ
พรึบ
ผมเดินไปนั่งตามที่ร่างบางบอก
"ไปทำอะไรมาทำไมช้ำไปทั้งตัวแบบนี้"เด็กน้อยลูบจับไปที่มุมปากและบนตัวผมที่มีรอยฟกช้ำ
"พ่อคนแถวนี้ซ้อมมาครับ ไปทำลูกท่านเสียใจ"ผมจับมือเล็กขึ้นมาดมพร้อมกับบอก
"ไม่จริง! พ่อใจดี"เธอชักมือกลับ ขมวดคิ้วไม่เชื่อสิ่งที่ผมพูด
ใจดีมากซัดผัวซะน่วมเลยที่รัก
"ใจดีกับลูกสาว ใช่ว่าจะใจดีกับลูกเขยอย่างพี่นี่"ซ้อมเอาปางตายขนาดนี้ ช้ำไปหมด
"สมน้ำหน้า"
"เอ้า แทนที่จะสงสารผัว"ผมบอกแกมน้อยใจ มีที่ไหนสมน้ำหน้าผัวแบบนี้
"ไม่ต้องมางอนเลย แล้วไปหาพ่อกับแม่พายทำไม"เธอชี้หน้าบอกผมแล้วเริ่มทำแผลให้
ให้งอนหน่อยก็ไม่ได้เมียใจร้าย ผมแอบบ่นในใจ
"ไม่ไปก็ไม่รู้น่ะสิว่าเมียพาลูกหนีไปไหน ให้ซ้อมยังไงก็ยอม"ผมรีบพูดทำคะแนน ส่งสายตาหวานให้เมียที่ทำแผลให้
"ขี้โม้"เด็กน้อยพูดกลบเกลื่อนความอาย นั่งบินตัวไปมา
"ขี้โม
