หลังจากหยุดฝึกงานร่วมสัปดาห์ เกวลินกลับมาฝึกงานอีกครั้ง และเพียงแค่ร่างบางปรากฏตัวในบริษัท สายตาของพนักงานหลายคนกลับมองมายังเธอ แตกต่างจากเมื่อก่อนโดยสิ้นเชิง
พนักงานทุกคนทำตัวนอบน้อมจนเกิดพิรุธ สร้างความสงสัยให้กับเกวลินไม่น้อย จนกระทั่ง! เกวลินเจอกับญาณินและอรดีที่เดินเข้ามาในบริษัทพอดิบพอดี
“สวัสดีค่ะพี่ญาณิน พี่อรดี” เกวลินรีบมุ่งตรงเดินเข้าไปหารุ่นพี่ที่สนิทด้วยท่าทางน่ารักและนอบน้อม
“สวัสดีค่ะคุณนาย” ญาณินเอ่ยทักทายเกวลินอย่างมีเลศนัย พร้อมกับรอยยิ้มกว้างดั่งเช่นเคย
“พี่ญาณิน ทำไมพูดแบบนี้ล่ะ”
“ล้อเล่น มีอะไรให้ดิฉันรับใช้คะ” อรดีเอ่ยสมทบญาณินด้วยใบหน้าและน้ำเสียงล้อเล่นดั่งคนอารมณ์ดี
“ทำไม? ทุกคนมองเกลแปลก ๆ ล่ะคะ เกิดอะไรขึ้นรึเปล่า” เกวลินรีบเอ่ยถามสองสาวด้วยความสงสัย ยิ่งเห็นสายตาของพนักงานที่เดินผ่านไปมา ยิ่งอยากทราบคำตอบ
“งั้นเดินตามพี่มาค่ะ พี่จะพาไปหาคำตอบ” ญาณินและอร
