ฟางเส้นสุดท้าย
ต่อให้ต้องพังงานแต่งของตัวเองวันนี้เธอก็จะทำ
เธอยอมพ่อกับแม่มามากเกินพอแล้ว ยอมจนไม่เคยมีชีวิตเป็นของตัวเอง ต้องถูกพวกเขาควบคุม หาเงินมาได้เท่าไรก็ไม่เคยได้ใช้ซื้อความสุขให้ตัวเอง เพราะต้องส่งให้พวกเขาเต็มจำนวนทุกเดือน มีครั้งหนึ่งเธอเคยหมุนเงินไม่ทัน ด้วยเพิ่งลงทุนซื้อเตาอบกับวัตถุดิบทำขนม จึงส่งไปให้แค่ครึ่งเดียว พร้อมอธิบายว่าหาเงินไม่ทัน ทว่าพวกเขาก็ไม่ยอมฟัง โวยวายใหญ่โตโดยไม่สนเลยว่าเธอจะมีเงินซื้อนม ซื้อผ้าอ้อมให้ลูกหรือเปล่า
กัญญาวีร์นึกทึ่งในความสามารถของตัวเองอยู่เหมือนกัน ที่อดทนมาได้ถึงขนาดนี้ ถ้าไม่ติดคำว่า ‘บุญคุณ’ มันค้ำคอ เธอคงเลิกไยดีบุพการีทั้งสองตั้งนานแล้ว
หญิงสาวยังเห็นทั้งสองคนเป็นพ่อและแม่เหมือนเดิม เพียงแค่คิดว่าควรหยุดตามใจพวกเขาเสียที
“อีฟาง !” หญิงมากวัยเดือดปุด ๆ เมื่อได้ยินว่าลูกสาวบอกจะคืนค่าสินสอด “เขาให้มาแล้ว มึงจะไปคืนให้โง่ทำไม !”
