บทที่ 22
คนที่ใช่
“ผมคิดว่าจะเช่าที่ข้างล่างคอนโดฯ ของเรา แล้วทำเป็นครัวสำหรับทำขนมโดยเฉพาะ ผมรู้สึกว่าทำบนห้องมันแออัดไปนิด ส่วนด้านหน้าก็เปิดเป็นร้านขายขนมด้วยดีไหม ร้านที่โรง’ บาลก็ลงตัวแล้ว ถ้าเช่าเพิ่มจะได้มีพื้นที่เก็บอุปกรณ์กับพวกวัตถุดิบด้วย ไม่ต้องขนขึ้นขนลงเหมือนตอนนี้”
สุดเขตเอ่ยขึ้นในเช้าวันหนึ่งหลังจากคิดเรื่องนี้มาสักระยะ ด้วยตอนนี้กัญญาวีร์กำลังจะเริ่มทำขนมขายอย่างจริงจัง ทว่ายังไม่มีสถานที่ที่เหมาะสม ตอนทดลองทำให้คนอื่นชิมเธอใช้ครัวภายในคอนโดมิเนียมที่อยู่อาศัย ส่วนพวกตู้อบและอุปกรณ์เธอขนย้ายของเดิมมาจากบ้านที่ปากช่อง ถึงเธอจะจัดวางอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย แต่มันก็ดูเทอะทะสำหรับครัวที่มีขนาดไม่ใหญ่มาก และตู้อบเธอก็ไม่ใช่เล็ก ๆ ไหนจะต้องมีตู้แช่อีก
ชายหนุ่มคิดว่าในห้องนี้มันไม่เหมาะกับการทำขนม เพราะอีกหน่อยก็จะมีลูกจ้างมาทำช่วยอีก ห้องที่เขาคิดว่าใหญ่ก็ดูเล็กลงไปถนัดตา
