“อยากกิน...” เขากระซิบที่ริมหู นิตยาถึงกับหน้าแดงจัด จะตะกายร่างหนีจากตักของเขาก็ไม่ทันเสียแล้ว
“นี่มันกลางวันแสก ๆ นะคะ”
“ต้องปั๊มลูกยังไงล่ะ” เขาพูดหน้าเป็น
“พี่พริก!” นิตยาอุทานอย่างตกใจ เขาจะอยากปั๊มลูกอะไรตอนนี้
“นิตว่าไม่ต้องทำถึงขนาดนั้นก็ได้กระมังคะ ยังไงพี่อิฐกับแพรวก็ต้องแต่งงานกันอยู่แล้ว” เธอรู้ว่าเขารักน้องสาวมาก แต่หากเธอมีลูกกับเขา มันจะยิ่งไปกันใหญ่
“เราควรจะกันเอาไว้ดีกว่าแก้” คนหน้ามึนอุ้มร่างน้อยของภรรยาเข้าห้องพักอย่างรวดเร็ว
“อุ๊ย! พี่พริกคะ อย่าค่ะ” เธอดันใบหน้าของเขาออกห่าง แต่ดูเหมือนเขาจะเลื่อนมือไปปลดเปลื้องอาภรณ์ของเธอจนหลุดลุ่ยไปหมด
“ตัวหอม...” เขาสูดดมกลิ่นหอมสดชื่นของสาบสาวเข้าปอดแรงลึก
ริมฝีปากร้อนรุ่มพรมจูบไปทั่วสรรพางค์กาย นิตยาเบี่ยงหลบไม่พ้นปากและมือร้อน ๆ ของเขา สุดท้ายจึงจำต้องยอมพ่ายแพ้
ร่างน้อยถูกจับให้คุกเข่าบนเตียงนอนขนาดไม่กว้างมากนัก ดูเห
