“วันนี้ฉันจะพาไปเที่ยวนอกเมือง ไม่ต้องทำความสะอาดหรอก” เขาบอกเมื่อปัทมาเดินทางไปถึง
“จะดีหรือคะ ทำแบบนั้นเท่ากับฉันอู้งาน” ปัทมาท้วง
“เจ้านายสั่ง ก็ควรทำตามนะสาวน้อย”
เฟอร์นันโดยิ้มขำกับความขยันของปัทมา ตลอดเวลาสามเดือนที่เขารู้จักเธอ เขาพบว่าสาวน้อยชาวเอเชียคนนี้ตั้งใจทำงานเหลือเกิน ห้องสะอาดเอี่ยม เรียบร้อยจนเขารู้สึกว่าเธอทำงานเก่งกว่าแม่บ้านคนเก่ามากมายนัก อีกทั้งยังทำอาหารได้อร่อย เมื่อเขาให้เธอทำอาหารให้รับประทานในวันหนึ่ง เพื่อหาข้ออ้างอยู่ใกล้ชิดคนตัวเล็กให้นานกว่าเดิม
“ถ้ามีใครรู้เรื่องนี้...”
“กลัวอะไร คิดว่าฉันดูแลเธอไม่ได้หรือไง”
เฟอร์นันขยับเข้ามาโอบไหล่คนขี้กลัว รั้งร่างน้อยมากอดไว้ กดศีรษะเล็กให้ซบบนหน้าอก เขายิ้มละมุนเมื่อเธอเอนหน้าแนบแผงอก สอดแขนกอดรอบ
