พวกเราเก็บตัวอย่างน้ำจากลำธาร ลักษณะของน้ำมีสีสนิมจาง ๆ เจือปนอยู่ หากมองด้วยตาเปล่าอาจเห็นไม่ชัด แต่จากประสบการณ์เรื่องวิเคราะห์สิ่งแวดล้อมที่มีผลต่อพืชพรรณ ฉันบอกได้ด้วยตาเปล่าว่าดิน น้ำ ตรงไหนดีหรือไม่ดี
ตี๊ด! ตี๊ด! ตี๊ด!
เสียงเครื่องมือวิเคราะห์คุณภาพน้ำดังอย่างต่อเนื่อง ร้องเตือนดังลั่นว่าน้ำมีการปนเปื้อนสารหลายชนิด
“Holy shit!! น้ำเป็นพิษโว้ย แย่แล้ว น้ำมีสภาพเป็นกรด มีแร่เหล็ก แมงกานีส และอะลูมิเนียมจากสิ่งปนเปื้อนหลายๆ ชนิดในแหล่งน้ำ” ฉันอุทานเมื่อเห็นตัวเลขค่าสารตกค้างสูงลิ่ว
“ต้นน้ำอาจตั้งอยู่บริเวณปลายน้ำของเหมืองถ่านหิน พวกนั้นตั้งใจปล่อยน้ำเสียระบายใส่แหล่งน้ำที่ผู้คนกินใช้” เด็บเบอร์ร่าพูดในสิ่งที่ฉันกำลังคิดไว้พอดี
“เธอคิดว่ามีคนจงใจทำงั้นเหรอ”
“ใช่”
“ใครมันจะเลวบริสุทธิ์ขนาดนั้น”
“ใครก็ได้ที่ไม่หวังดีกับผู้คนในเขตการปกครองของเจิ้งฟงหมิง”
“นอกจากประสบภัยแล้ง 3 ปี แถ
