พระชายาผู้ร้อนฉ่ากับแหวนมิติ

Big size

สองสาวสวยถูกมัดติดกับม้าตัวเมียแก่ ๆ องครักษ์มัดเราติดกับม้าแล้วลากจูงไปเหมือนกับบรรทุกสัตว์อะไรสักอย่าง

อย่าถามหาคำว่าให้เกียรติสตรี แม้แต่เอาพวกเราขี่ม้าไปดี ๆ ยังทำไม่ได้เลย

กว่าจะถึงตำหนักของอีตาอ๋องพวกเราก็เจ็บซี่โครง เจ็บนม เจ็บหัวหน่าวเพราะถูกวางพาดมาบนม้าในลักษณะมัดมือมัดเท้า

พวกองครักษ์เอามีดมาตัดเชือกมัดมือเท้า ปล่อยให้พวกเราเป็นอิสระ สภาพพวกเราตอนนี้เหมือนคุณหนูลูกผู้ดีที่กำลังถูกจับมาขายซ่องชั้นต่ำ หัวยุ่ง ผมฟู เนื้อตัวเขียวช้ำเป็นบางจุดเพราะกระแทกกับอานม้า

ชุดอวกาศของฉันขาดเป็นรูโหว่หลายรู ที่สำคัญเลือกมาขาดได้ที่คือขาดตรงร่องนม ส่วนเด็บบี้ก็เหมือนกัน สภาพเหมือนถูกนักโทษขาดของสิบคนรุมโทรม แถมตัวยังเป็นรอยหนามข่วน หน้าของหล่อนเหมือนถูกขีดด้วยอายไลน์เนอร์เป็นสิบ ๆ รอย แต่รอยนั้นเกิดจากพุ่มหนาม ถึงกับเสียโฉมหนักมาก

ฉันเคยคิดมาตลอดว่าเป็นลัคกี้เกิร์ล ผู้ซึ่งยูนิเวิร์สหรือจักรวาลส่งพลังงานบวกมาให้พบเจอแต่สิ่งดี ๆ เสมอ ไม่ว่าจะขายออนไลน์ก็ดังเปรี้ยง เป็นนักวิทยาศาสตร์อินฟลูเอนเซอร์ที่มีคนติดตามสามล้านคนในไอจี แถมแบรนด์ต่าง ๆ ยังรุมจีบเพียบในฐานะพรีเซนเตอร์สาวที่จับอะไรก็ขายหมดเกลี้ยง sold out ในพริบตา

เรื่องงานก็รุ่งสุด ๆ ฉันเป็นถึงหัวหน้าแล็บวิจัยพันธุวิศวกรรมของชาติเชียวนะ ได้รางวัลโนเบลสาขาพฤษวิทยาศาสตร์ สาขาพัฒนาพันธุกรรมพืชเพื่อการพัฒนาการผลิตอาหารของมนุษย์

แถมเรื่องผู้ชายก็ปังปุริเย่ มีคนมาให้เยไม่ขาด ทั้งได้จากผับ หรือไม่ก็ซื้อเอาตามบาร์โฮส ฉันไม่ชอบผูกมัด ยิ่งผู้ชายคนไหนอยากจับฉันแต่งงาน ฉันจะบล็อกทุกช่องทางในทันที

ฉันเพิ่งอายุสิบแปดเช่นเดียวกับเด็บเบอร์ร่าเพื่อนรัก ยัยนั่นแย่งผู้ชายฉันมาตั้งแต่ไฮสคูลละ แต่ก็อย่างว่า ฉันมันชอบการแข่งขันด้วยสิ เรื่องผู้ชายเราแย่งกันจริงแต่เรื่องอื่นเรารักกันมาก

พลั่ก!

ฉันกับเด็บเบอร์ร่าถูกผลักลงจากหลังม้าอย่างไร้ความปราณี อย่าถามว่าใครผลัก ก็เจ้าของตำหนักที่ยืนอ๋ำใหญ่อยู่ตรงหน้าพวกเราไง

ปล. ฉันสวมแว่นตาเลเซอร์ที่แย่งมาจากเด็บเบอร์ร่าอยู่ จึงเห็นทะลุปรุโปร่งไปถึงจรวดนาซ่าของอีตาอ๋อง

ฉันขนลุกซู่กับขนาดแท่งลำอันมโหฬาร ว้าวมากสากกะเบือชัด ๆ ไม้ตีพริกดี ๆ นี่เอง น่าบ๊วบสุด ๆ

ฉันกลืนน้ำลาย ความใหญ่ทำให้ฉันจ้องมองจนตาค้าง ลืมเจ็บก้นไปชั่วคราวก่อน

"มองอะไร" เสียงเข้มตวาดฉัน

"ไม่ได้มอง"

"เจ้ามอง" เขาถลึงตาใส่

"นี่คุณ พูดดีๆ ได้ไหมคะ ทำไมต้องตะคอกตลอดเวลาด้วยล่ะ" ฉันยืนเท้าสะเอว ท่ามกลางทหารองครักษ์ที่นั่งชันเข่าข้างหนึ่งรอรับคำสั่งเหมือนในซีรี่ส์จีนโบราณ มีเพียงฉันยืนเท้าสะเอวจ้องหน้าท่านอ๋องของพวกเขาอย่างเอาเรื่อง

"เจ้ากล้าสั่งข้ารึ" คนหล่อมากแต่มารยาทดิ่งลงเหวตะคอกใส่หน้าฉันอีกครั้ง

"ไม่ได้สั่ง แค่ถามว่าทำไมไม่พูดดี ๆ จะตายรึไง" ฉันตะคอกกลับ

"บังอาจ!!!" อีตาอ๋องตวาดลั่น เขาโกรธจนหน้าเขียว

มือใหญ่เงื้อมือขึ้นฟาดลงมาจากกลางอากาศ คงหวังตบสั่งสอนฉัน เอาสิ! ฉันก้มตัวหลบลงอย่างรวดเร็ว ด้วยความที่ตัวเล็กแค่แผ่นอกเขาเท่านั้น ฉันจึงรอดพ้นฝ่ามืออรหันต์ไปอย่างหวุดหวิด

ฉันกดแว่นตาเลเซอร์ทะลุเป้ากางเกงของเขา มองดูห่อหมกที่ใหญ่สุด ๆ

เฮ้อ! ฉันถอนหายใจออกมา แม้เสียดายห่อหมกจรวดนาซ่าแต่สำหรับสตรีมีคุณธรรมอย่างฉัน ต้องสั่งสอนเขา แม้ว่าสิ่งที่ฉันทำอาจก่อให้เกิดความพิการทางกายภาพต่ออ๋ำของเขาก็เป็นได้

ฉันก้มตัวลง ใช้ทักษะยิมนาสติกลีลาบวกกับยูโดสายดำ พุ่งศีรษะไปข้างหน้าด้วยความเร็วสุดกำลัง

ปึก!!!!!!!

ฉันเอาหัวพุ่งชนพวงสวรรค์ของเขาเต็มแรง

"ฮึก! อึก! จะ เจ้า ควรตาย" เสียงกระท่อนกระแท่นจากปากท่านอ๋องคนโหดที่ตอนนี้หน้าเขียวคล้ำนั่งจุกกุมพวงไข่อยู่ที่พื้น

ฉันเอาหัวพุ่งชนห่อหมกยักษ์ของเขาเป็นการสั่งสอน กล้าเงื้อมือตบผู้หญิงเหรอ ...ต้องโดนซะบ้าง

ฉันหลบไปทางด้านหลังอย่างไวโดยไม่ลืมดึงแขนเพื่อนรักผู้โดนหนามข่วนทั้งตัวหลบไปข้างหลังด้วย

"สมน้ำหน้า" ฉันกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงสะใจ

องครักษ์ลุกขึ้นพึ่บพั่บแบบไม่ได้นัดหมาย พวกเขาทำหน้าถมึงทึงใส่พวกเรา กระโจนเข้าหาผู้หญิงสวยสองคนพร้อมเงื้อดาบทรงโค้งในมือหมายสับพวกเราเป็นหมื่น ๆ ชิ้น โทษฐานหลู่เกียรติแท่งลำของท่านอ๋อง ประทุษร้ายความเป็นชายอย่างอุกอาจอย่างไม่น่าให้อภัย

ย้ากกกกก

ไอ้พวกนั้นลอยตัวสูงบนอากาศ เงื้อดาบสุดแขน พุ่งตัวลงมาทำท่าจะสับฉันกับเด็บเบอร์ร่า

"เฮ้ยยยยย นี่อะไรกัน ตรูจะบร้า" ฉันสบถ

คนอื่นหลงยุคมาเจอแต่พระเอกนุ่มนวลเหมือนเจ้าชาย ทรีทนางเอกดีดุจเจ้าหญิง เอาใจสารพัด มอบ princess treatment ให้อย่างถนอม พระเอกรักนางเอกประดุจจะแหกตูดดม แต่ฉันดันหลงยุคมาเจอพระเอกซาดิสม์กับองครักษ์บ้าเลือด

บัดซบ!

"เอาไงดี" ฉันมองหน้าเด็บเบอร์ร่า

"เอาปืนเลเซอร์ออกมาสู้มัน" เพื่อนรักของฉันควักปืนเลเซอร์เมอร์คิวรี่ออกมาโยนให้ฉันกระบอกหนึ่ง

"ลุย" ฉันตีลังการับปืนที่โยนมาบนอากาศ

มือกดไปบนปุ่มอัพสปีดจั้มพ์พาวเวอร์ดีดตัวสูงขึ้นกว่าไอ้พวกองครักษ์ตัวใหญ่แต่ไร้สมอง ฉันลอยตัวสูงบนอากาศชนิดที่โคมลอยยังไม่สามารถไหม้ขนกิ๋มฉันได้

"กล้าทำร้ายผู้หญิงตัวเล็ก ๆ งั้นเหรอ จงตาย ๆ ไปซะ"

แช่ด

เสียงเลเซอร์เมอร์คิวรี่จากกระบอกปืนยิงเข้าใส่ร่างของเหล่าองครักษ์ พวกเขาถูกแช่แข็งโดยทันที

ตุบ ๆ ๆ ๆ ๆ

พวกองครักษ์ที่ถูกแช่แข็งในก้อนน้ำแข็งขนาดใหญ่ร่วงลงสู่พื้นเหมือนลูกเห็บยักษ์ตกลงสู่พื้นดินนับสิบคน

"พวกเจ้าเป็นปีศาจรึ" อีตาอ๋องผู้นั่งกุมไข่อยู่บนพื้นตะโกนกร้าวขึ้นบนฟากฟ้า

ฉันกับเด็บเบอร์ร่ายิ้มให้แก่กัน คืนนี้เรื่องอุ่นเตียงคงเลื่อนไปก่อนเพราะเขาเจ็บจรวดจนหน้าเขียว ถึงจะบิ๊กไซส์แต่มารยาททรามพวกเราต้องจัดการ

พวกเรามองหน้ากัน แล้วตอบออกมาดัง ๆ ว่า ......

" We are sluts."

ปีศาจอะไรกันเล่า พวกเราคือผู้หญิงดอกทองต่างหาก ฮิ ๆ ๆ ๆ ๆ