“ตัวเล็ก”
“ค่ะ”
“ถ้าเค้นนมตัวเล็ก จะมันแบบนี้ไหม โอ๊ย!” โขมพัตถ์ร้องเสียงหลงเมื่อโดนข้อศอกของเธอกระทุ้งเข้าให้
“สมน้ำหน้าคนลามกค่ะ” เธอแลบลิ้นใส่เขา มีอย่างที่ไหนคั้นกะทิแต่นึกไปว่ากำลังเค้นนมเธออยู่
“เจ็บนะตัวเล็ก”
“สมน้ำหน้าค่ะ พี่ไข่เอาน้ำกะทิไปตั้งไฟเลยค่ะ” เธอแกล้งทำเสียงดุ
“จ้ะ” เขารับคำ ส่วนเครื่องแกงนั้นตำเอาไว้เรียบร้อยแล้วเป็นเครื่องแกงกะทิ มีใบชะพลูและใบมะกรูดใส่ตบท้ายเมื่อแกงสุกแล้ว ทำให้หอมขึ้น
“หอมจังเลยค่ะ”
“แก้มพี่เหรอครับตัวเล็ก” เขาจิ้มแก้มตัวเอง แต่เก้อเพราะเธอไม่ยอมหอม
“เปล่าค่ะ แกงคั่วหอมขมของพี่ไข่ต่างหากล่ะคะ..ที่หอม”
“ว้า... อุตส่าห์อ่อยให้หอมแก้ม” เขาจิ้มแก้มอีก
“ไม่เอาหรอกค่ะ”
“ใจร้าย”
“อุ๊ย!” เธอกุมแก้มตัวเอง คนที่บอกว่าเธอใจร้าย แอบหอมแก้มเธอทีเผลอ
“แก้มหอม” คนหน้ามึนตักน้ำแกงมาชิม ก่อนจะยื่นมาที่ปากของเธอ เธออ้าปากชิม ก่อนยกนิ้วโป้งบอกว่าอร่อย
“
