“ได้สิครับ อย่าเพิ่งหงุดหงิด ไปทานของที่น้ำชอบกันดีกว่า” ธิมเอาใจหญิงสาวเหมือนเช่นทุกครั้ง แต่ครั้งนี้มันดูแปลกที่เขาเริ่มรำคาญอาการเป็นเด็กไม่รู้จักโตของอีกฝ่าย
“อย่าลืมจัดการให้น้ำนะคะ” แม้ว่าจะอารมณ์ดีจากการถูกตามใจ แต่หญิงสาวก็ยังไม่วายต้องกำจัดศัตรูไปให้พ้นทางก่อน เพราะพนักงานที่เข้ามาเมื่อสักครู่ จัดว่าเป็นคนสวยคนหนึ่ง เธอควรจะตัดไฟเสียแต่ต้นลม แต่พิมดาวไม่รู้เลยว่าเรื่องมันไปไกลมากกว่านั้นแล้ว
“จัดการยังไง เขาก็อยู่ของเขา เราก็อยู่ของเรา ถ้าไม่มีธุระ เขาก็ไม่ได้ขึ้นมาที่นี่หรอก” ธิมพยายามพูดเอาใจ เพื่อให้พิมดาวเลิกสนใจเมยาวี
“ไล่ออกไปเลยค่ะ” พิมดาวกล่าวอย่างไม่มีเหตุผล
“เดี๋ยวผมจัดการให้แล้วกัน” ธิมกล่าวเพื่อปัดความรำคาญ ก่อนที่เขาจะโอบร่างของพิมดาวเดินออกจากห้องไป แต่ในใจของเขาไม่เคยคิดว่าจะไล่เมยาวีออกสักนิดเลย
ทางด้านเมยาวีหลังจากที่เธอจัดการกับตนเองเรียบร้อย หญิงสาวก็ออกมาจ
