หลายวันผ่านไป.....
“วันนี้กลับช้านะคะคุณมุก” เสียงหญิงสูงวัยที่เจือความเป็นห่วงดังขึ้นแทบจะทันทีที่ฟาริดาก้าวเท้าเข้ามาในบริเวณห้องโถงของบ้าน
“งานเยอะน่ะค่ะ งานเอกสารเพียบเลย แล้วใกล้จะเปิดร้านที่ใหม่แล้วด้วย มุกเลยค่อนข้างวุ่นวายเลยล่ะค่ะ” เสียงหวานใสพึมพำตอบพลางวางกระเป๋าลงบนโซฟาแล้วหย่อนตัวนั่งลงช้าๆ
“แล้วได้เข้าไปดูร้านใหม่บ้างไหมคะ”
“ยังเลยค่ะ ตั้งใจว่าเสร็จเรื่องเอกสารเสร็จถึงจะเข้าไป ตอนนี้ฝากผู้ช่วยคุณอีริคช่วยๆดูให้น่ะค่ะ”
“คุณอีริคผู้ช่วยคุณเรย์น่ะเหรอคะ”
“ใช่ค่ะ”
“พูดถึงคุณเรย์ หายไปเลยนะคะ มีเรื่องอะไรกันหรือเปล่าคะ” ดาหลาถามหญิงสาวด้วยความเป็นห่วง
“ไม่มีนะคะ อันที่จริงคุณเรย์ก็ไม่ได้ติดต่อมุกมาเหมือนกัน คงไม่ว่างมั้งคะ” ฟาริดานิ่งไปอึดใจก่อนที่เธอจะตอบดาหลา
อันที่จริงหญิงสาวก็แอบหงุดหงิดไม่น้อยที่เขาหายไปไม่บอกกล่าวกันแบบนี้ หลายวันมานี้เธอหงุดหงิดและอารมณ์เสียใส่ลูกน
