สัมผัสร้ายเจ้านายพี่ชาย

ตอนที่ 1 ONS เพื่องานเขียน ...ลมหายใจของเขาและเธอห่างกันเพียงคืบจนเธอได้กลิ่นน้ำหอมสะอาดจากกายกำยำแน่นเครียดนั้น ร่างของทั้งคู่เปลือยเปล่าแนบชิด หัวใจเธอเริ่มเต้นไม่เป็นจังหวะยามที่ริมผีปากอุ่นร้อนของเขาเริ่มไล้สัมผัสแต่ละจุดบนร่างกายเธอ.... ...สัมผัสของเขา เร่าร้อน ตราตรึง “เขียนยังไงต่อดีหว่า.....” เสียงพึมพำจากร่างบอบบางที่นั่งอยู่หน้าโน้ตบุ๊ค ขณะที่เธอกำลังพิมพ์งานเขียนนิยายโรมานซ์อย่างขมักเขม้น ทว่าเหมือนความคิดจะเริ่มติดขัด จนต้องหยุดชะงักไว้เพียงเท่านั้น ก่อนจะละสายตาจากจองาน เดินไปหยิบน้ำเย็นในตู้เย็นมาดื่ม และกลับมานั่งจ้องจอเช่นเดิม “ทำไมมันเขียนยากยังงี้นะ บทNC นี่...” เธอบ่นขึ้นอีกครั้งเมื่อมองนิยายตอนที่สิบสามของตัวเองที่พิมพ์ๆลบๆ ไม่คืบหน้าไปไหน ทั้งที่ใช้เวลากับบทนี้มาเกือบหกวันแล้ว ทั้งการศึกษาคำศัพท์ต่างๆของบทอีโรติก การอ่านนิยายจากกูรูนักเขียนที่เชี่ยวชาญด้านนี้หลากหลายท่าน เพื่อจะพยายามนำแนวทางนั้นมาปรับใช้ในสไตล์การเขียนของตน รวมทั้งการได้ลงพื้นที่ปฎิบัติจริงไปเมื่อสองสัปดาห์ก่อน นึกมาถึงตอนนี้ ปลายฝัน ก็รู้สึกผ่าวร้อนไปทั่วหน้า ถึงการทุ่มเทของตัวเอง เพื่อภารกิจในการที่จะพยายามให้งานเขียนนิยายรักอีโรติคของตัวเองออกมาดีที่สุด เพราะเขาบอกว่าผู้ยังไม่เคยมีประสบการณ์ทางด้านนี้นั้น ยากที่จะเขียนถ่ายทอดอารมณ์ความรู้สึกออกมาได้ดี กรณีนักเขียนดังๆนั้นเธอขอไม่ละลาบละล้วงแล้วกัน แต่สำหรับเธอแล้ว แม้ทฤษฎีด้านนี้จะเกินร้อยเพราะอ่านมาเยอะพอสมควร ทว่าภาคปฎิบัตินั้นนามปากกาของปลายฝันเป็นศูนย์ถึงติดลบเลยทีเดียว ว่ากันว่า ..สิบปากว่าไม่เท่าตาเห็น สิบตาเห็นก็ไม่เท่าเอามือคลำ ดังนั้นปฎิบัติการลับสุดยอดลงพื้นที่เก็บเกี่ยวเอ็นซีแซ่บๆจึงได้เกิดขึ้นเมื่อสองสัปดาห์ที่แล้ว .กับใครคนหนึ่งที่เธอนัดผ่านแอพคุย เพียงวินาทีแรกที่เธอได้เห็นเขาที่ผับหรูย่านเอกมัย ใจของเธอก็ประหม่าจนแทบจะทะลักล้นออกมาจากอก แม้จะเตรียมตัวเตรียมใจมาเป็นอย่างดีแล้ว ...เขาคนนั้นรูปร่างสูงโปร่ง นั่งรออยู่ห้องวีไอพีชั้นสามของ Hit pub เธอมองหน้าเขาผ่านแสงสลัว มือซ้ายของเขาถือแก้วน้ำสีทองไว้มือ แขนเสื้อเชิ๊ตสีขาวถูกพับร่นถึงข้อศอกจนมองเห็นเส้นเลือดปูดโปนและรอยสักรูปมังกร ตอนนั้นเธอรู้สึกคล้ายลำคอเริ่มจะแห้งผาก เข้าใจนางเอกนิยายอีโรติคขึ้นมาแทบจะทันทีว่าเหตุใด แค่เห็นเส้นเลือดบนแขนของพระเอกใจถึงเริ่มเต้นระส่ำ ไม่เป็นจังหวะ ....เธอเองก็กำลังรู้สึกเช่นนั้น “ขอโทษที่มาช้าค่ะ รอนานมั้ยคะ?” ปลายฝัน เอ่ยขอโทษ เมื่อเห็นอีกฝ่ายยังคงนั่งนิ่งคล้ายไม่พอใจเธออยู่ลึกๆ ทำไงได้นานๆเธอจะออกจากบ้านในช่วงเวลานี้ จึงกะเวลาและสภาพการจราจรในกรุงเทพเมืองฟ้าอมรนี้ไม่ได้ แถมก่อน และยังพะวงว่าควรจะใส่ชุดอะไรดี แต่สุดท้ายก็หยิบเอาซาตินสายเดี่ยวสีดำมาใส่ และแต่งหน้าให้เข้มกว่าปกติ ส่วนแว่นตาถอดไว้และเปลี่ยนมาใส่คอนแทคเลนส์แทน “ก็พอสมควรละ” คู่นัดของเธอตอบสั้นๆ ก่อนจะโน้มตัวมาด้านหน้าเล็กน้อย นั่นทำให้เธอมองเห็นกรอบหน้าของเขาได้ชัด ปลายฝันตกตะลึงเล็กน้อย แม้จะเพิ่งเคยนัดวันไนท์แสตนด์เป็นครั้งแรกเพื่อภารกิจงานเขียนของตน แต่ไม่คิดว่าคู่นัดของตนไม่ตรงปกถึงขนาดนี้มาก่อน เพราะคนตรงหน้าดูดี ราวกับเป็นคนละคนกับที่เธอนัด ทั้งกรอบหน้าหล่อเหลาราวรูปปั้นแกะสลัก จมูกโด่งเป็นสันรับกับปากหยักอิ่มได้รูป คิ้วหนาที่พาดเหนือดวงตาคมกริบนั้น... หล่อฉิบหาย!! หล่อโครตๆๆ “คุณไม่เหมือนรูปในแอพเลย” ปลายฝันบอกอย่างที่ใจตัวเองคิด แม้จะพอรู้มาบ้างว่าผู้ชายส่วนใหญ่เวลาลงรูปในโซเชียลกับตัวจริงนั้นต่างกันมาก ส่วนใหญ่ผู้ชายจะดูดีกว่าผู้หญิง แต่ไม่คิดว่าคู่นัดONS ของเธอจะหล่อเกินเบอร์ขนาดนี้ “รูป?” คิ้วหนาของชายหนุ่มเลิกขึ้นสูงเล็กน้อยคล้ายงุนงงเสียเต็มประดา นั่นทำให้ปลายฟ้าขยับขาไขว่กันเพื่อเสริมความมั่นใจ เมื่ออีกฝ่ายทำราวกับว่าจำสิ่งที่เธอกับเขาคุยกันก่อนหน้าไม่ได้ “ค่ะรูป!” ช่างเถอะ ..ก็แค่หาประสบการณ์ ไม่ต้องไปใส่ใจความคิด ความรู้สึกของอีกฝ่ายมากมายเท่าใดให้ปวดหัว แค่อยากรู้ปฎิกริยาของผู้ชายเวลามีอารมณ์และเกิดความต้องการเท่านั้น ไหนๆก็แต่งหน้าแต่งตัวมาซะสวยแล้ว “วิสกี้หรือมาร์ตินี่ดี?” คู่นัดของเธอเอ่ยถามพอเป็นพิธี แต่ก็ยื่นน้ำสีทองให้ตรงหน้า ซึ่งคาดว่าน่าจะเป็นมาร์ตินี่ ต่อให้เธอไม่ใช่นักดื่มเธอก็พอจะรู้ดีว่าคออ่อนอย่างเธอแค่สองแก้วก็มึนหัวแล้ว แต่วันนี้เธอต้องการความกล้า ..และมันจะช่วยเธอได้ ติ๊ดๆๆๆ เสียงแตรรถ ตามด้วยเสียงออดหน้าบ้าน ดึงสติของ ปลายฝัน ให้กลับมา หญิงสาวรีบละสายตาจากหน้าจอคอมปล่อยงานเขียนให้ค้างคาไว้ชั่วคราว เมื่อมองไปหน้าบ้านเห็นรถญี่ปุ่นคันสีขาวของพี่ชายจอดอยู่ คิ้วเรียวสวยของเธอขมวดขึ้นอย่างประหลาดใจเล็กน้อย “มาถึงแล้วทำทำไมไม่ถอยรถเข้ามา?จะบีบแตรทำไมกัน” เธอบ่นเบาๆ ทว่าก็ยอมลุกจากเก้าอี้มุมทำงานของตัวเอง เดินออกมาหน้าบ้าน เห็นประตูรถด้านข้างคนขับเปิดข้างไว้ มีหลังกว้างของชายผู้หนึ่งก้มๆเงยๆ คล้ายกำลังจะพยุงร่างของพี่ชายเธอลงจากรถ ..น่าจะเมาแน่นอนและให้เพื่อนมาส่งเหมือนทุกครั้ง “เมาอีกแล้วเหรอพี่เป้!” ปลายฝันปราดเข้าไปใกล้ เพื่อจะช่วยพยุงร่างของพี่ชายลงจากรถ เมื่อได้ยินเสียงอู้อี้ของ ปิยะ พี่ชายของเธอที่ฟังไม่ได้ศัพท์อยู่ในรถ “ขอบคุณมากนะคะที่มาส่ง เดี๋ยวปรายช่วยค่ะ” ร่างหนาที่กำลังก้มๆเงยๆชะงักเล็กน้อย ก่อนจะหันหน้ามามองเธอ พลันวินาทีที่ปลายฝันสบตากับหน้าหล่อเหลานั้น ตัวของเธอก็ชาวาบราวโดนไฟฟ้าช็อตอย่างรุนแรง ..นี่คือคู่นัด ONS ของเธอในคืนนั้น เขามาที่นี่ได้ยังไง? แถมยังกำลังประคองพี่ชายเธอลงจากรถ อย่าบอกนะว่าเขากับพี่ชายเธอรู้จักกันและทำงานอยู่บริษัทเดียวกัน!! ไม่นะ!! “ครับ” คิ้วหนาเข้มบนใบหนาหล่อเหลาเลิกขึ้นสูงเล็กน้อย เมื่อมองร่างบางในชุดเสื้อยืดตัวย้วยหลวมโคร่งกับกางเกมวอร์ม หน้าเนียนใสไร้เครื่องสำอางค์นั้นอยู่ภายใต้กรอบแว่นตาเตอะ เขากำลังจ้องมองเธอ พระเจ้าช่วย!! หวังว่าเขาคงจะจำเธอไม่ได้หรอกนะ!! ********