หลังจากดูนั่นดูนี่ในโทรศัพท์ของตัวเองเสร็จ โมนาก็ผละสายตากลับไปสนใจยังงานจำนวนหนึ่งที่กองอยู่ตรงหน้า ซึ่งก็คือสัญญาจ้างนักแสดงชื่อดังภายในสังกัดที่เธอรับหน้าที่คอยตรวจทาน กระทั่ง…
ก๊อก ๆ
“ขออนุญาตนะคะพี่โม คุณทิมเรียกเข้าประชุมค่ะ” เสียงรุ่นน้องที่อยู่ด้านนอกเอ่ยบอกร่างสวยที่นั่งอยู่ โมนาที่ได้ยินจึงขานตอบกลับ
“อืม กำลังไป” พูดจบ ร่างสวยก็ลุกขึ้นเดินออกจากห้องทำงานของตัวเองไปยังห้องประชุมขนาดใหญ่ที่อยู่ไม่ไกลในทันที โดยทันทีที่สองเท้าสวยก้าวเข้าไป
“มาแล้วเหรอ” เสียงทุ้มของประธานบริษัทดังเอ่ยทักทายหญิงสาวที่มาใหม่ขึ้นด้วยน้ำเสียงมีความสนิทสนมอยู่ไม่น้อย เพราะหลังจากที่ทิมซื้อโมนามาจากบริษัทเก่า รายได้จากนักแสดงที่หญิงสาวคัดเลือกมาเป็นอย่างดีนั้นก็เพิ่มขึ้นต่อเนื่อง อีกทั้งโพรเจกต์ต่าง ๆ ที่ร่างสวยรับผิดชอบก็สามารถทำรายได้อยู่ไม่น้อย ชายวัยสามสิบกลาง ๆ จึงค่อนข้างที่จะพูดคุยกับผู้จัดการ
