สองริมฝีปากยังคงประกบติดกัน โดยมีปากหนาของนักธุรกิจหนุ่มนั้นขบเม้มสลับกับสอดลิ้นร้อนเข้ากดจูบอดีตคนรักไม่หยุด ราวกับต้องการประกาศความเป็นเจ้าของบนริมฝีปากสวยซ้ำ ๆ ไม่เพียงเท่านั้น…
ปึก! ปึก! ปึก!
ช่วงล่างของพ่อลูกหนึ่งตอกอัดเข้าออกใส่รูกลีบสีหวานอยู่อย่างนั้นไม่คิดเว้นว่างให้แม่ของลูกได้พัก ก่อนที่ริมฝีปากหนาจะค่อย ๆ ผละออกจากเรียวปากสวยเพื่อก้มลงไปซุกไซ้ยังซอกคอขาวเนียน
“ดะ…เดี๋ยวก่อน เวคินทร์…อื้อ! อย่าทำรอย” เจ้าของใบหน้าเรียวสวยขยับปากบางได้รูปพยายามเอ่ยทักท้วงคนตรงหน้า ทว่า…ชายหนุ่มกลับไม่ฟัง
“…อ๊ะ!” เสียงโมนาร้องขึ้นหลังจากที่ฟันคมฝังเข้าที่ซอกคอของเธอ เขาไม่เคยฟังเลยจริง ๆ เหมือนต้องการจะสร้างร่องรอยแสดงความเป็นเจ้าของบนร่างกายของเธออย่างเดียว
“เวคินทร์…”
“ทำไม กลัวใครเห็น” คนตัวสูงชะงักใบหน้าหล่อเหลาออกพลางก้มลงมองหน้าถามหญิงสาวเสียงนิ่ง
“พรุ่งนี้ฉันมีไปงาน…”
“แล้วยังไง”
