“ ข้าไม่เห็นประโยชน์ของการออกมาเปิดเผยความจริง รังแต่จะทำให้แผ่นดินลุกเป็นไฟ ข้ารู้ดีว่าการณ์นี้แม่ของอวี้เฉินจะต้องเป็นผู้อยู่เบื้องหลัง อย่างไรก็ตาม เขาบริหารปกครองแผ่นดินได้อย่างดี
แต่หลังจากไทเฮาสิ้นเมื่อปีกลาย ข้าได้ข่าวว่าฮ่องเต้หันไปพึ่งพาแม่ทัพไท่ ไว้ใจทุกสิ่งอย่าง มันอาจจะจุดประกายให้ผู้กระหายอำนาจเช่นนั้นเหิมเกริมและคิดการใหญ่ได้สักวัน
ลูกชายทั้งสองของข้าที่เติบโตเป็นชายฉกรรจ์วัยยี่สิบสองและยี่สิบ ทั้งคู่เฉลียวฉลาดและเก่งกล้า เขาฝึกปรือทั้งบู๊บุ๋น เมื่อได้ข่าวถึงความโหดร้ายของแม่ทัพไท่ ว่าใช้ความโปรดปรานของฮ่องเต้ที่มีต่อตนไปรังแกผู้อื่น ยึดทรัพย์ หรือไม่ก็ฉุดคร่าลูกเมียชาวบ้านมาสังเวยกามตามใจชอบ พวกขุนนางคดโกงทั้งหลายแหล่ต่างเข้าประจบสอพลอและเอาทรัพย์สินสิ่งของแม้กระทั่งผู้หญิงไปบรรณาการเขาเพื่อให้เขาช่วยปกปิดความผิด แม้กระทั่งพวกขุนโจร พวกฉุดคร่าหญิง
