"อีทองกวาว!"
"โอ๊ย! อะไรเล่า เรียกอยู่นั่นล่ะ ยืนอยู่เนี่ยเรียกทำไม?"
"มึงนี่นะชักจะเหิมเกริมขึ้นทุกวัน" พ่อหมอสมิงเท้าเอวพูดกับทองกวาวที่กำลังแผดเสียงใส่อย่างไม่นึกเคารพคำว่าพ่อหมอของเขา
"เอ๋า? มีอะไรก็พูด เรียกเพื่อ? ถ้าไม่พูดเนี่ย"
"อีทองกวาว!"
"อะไร? เรียกอีกแล้ว" หันกลับมามองพ่อหมอสมิง คิ้วสองข้างนี่ขมวดย่นจนติดกัน
"มึงเคารพเกรงกลัวกูบ้างไหม?"
"กลัวทำไม แค่ผัว"
"อีทองกวาว มึงพูดดีๆ นะ กูไม่ใช่ผัวมึง"
"ได้ยังไงถึงจะยังไม่ร่วมรักกัน แต่พี่ก็ผัวฉัน ผัวน่ะเข้าใจมั้ย"
"อีห่านี่!"
"เลิกพูดเถอะ หากพูดว่าไม่ใช่ผัวฉันอีกนะ คืนนี้จะมุดมุ้งจับทำผัวไปเลยจะได้จบๆ"
"อะ อีทองกวาว ความเรียบร้อยมึงอยู่ตรงไหน เป็นหญิงแต่ดีดปานม้าแก่นแก้วกะโหลกกะลา คิดจะขืนใจชายมึงนี่มัน..." พ่อหมอสมิงเหมือนหมดคำจะพูด
"อะไรๆ ขืนใจอะไร พี่ผัวฉัน ผัวเมียเสพสังวาสกันมันเรื่องธรรมดา ไม่งั้นเขาจะมีล
