จีรรัชญ์ชะงักมือที่กำลังตักอาหารเข้าปาก ชายหนุ่มหันไปมองคนเป็นน้องสาวอย่างจิลลา มุมปากหยักได้รูปขยับยิ้มบางๆ
“ต้องไปสิ พี่ต้องไปส่งน้องสาวพี่อยู่แล้ว”
“คือแบบ…หนูดีอึ้งแบบอึ้งมากๆ เลยรัก”
“หวานก็ด้วย”
แสนหวานพยักหน้าเห็นด้วยกับคำพูดของแสนดี สามสาวนัดกันมารับประทานอาหารในช่วงเย็นวันหนึ่งหลังจากที่ไม่ได้เจอกันมาหลายวัน
“ใช่ไหมล่ะ คนแบบคุณจีรน่ะจะมาอยากแต่งงานกับรักได้ยังไงกัน รักว่ามันต้องมีเหตุผลมากกว่านั้นแต่คุณจีรไม่ยอมบอก”
คราวนี้แสนรักยอมเล่าให้เพื่อนฟังอย่างหมดเปลือก สำหรับเธอการแต่งงานกับคุณจีรไม่ใช่เรื่องแย่เลย เป็นเรื่องดีมากๆ เสียด้วยซ้ำ ถึงคุณจีรจะเอาแต่ใจตัวเองไปสักหน่อย แต่โดยพื้นฐานแล้วไม่ใช่คนเลวร้ายอะไร เป็นคนที่ดีมากคนหนึ่งด้วยซ้ำ มันเริ่มจากความหวั่นไหวที่คุณจีรเข้ามาใกล้ชิดกันและความหวั่นไหวนั้นก็ก่อตัวเป็นความรู้สึกที่ลึกซึ้ง แสนรักยอมรับอย่างไม่อายเลยว่าตอนนี้เธอรั
