นับตั้งแต่วันที่เธอขอเปิดการเจรจากับเขาว่าจะขอกำหนดระยะเวลาในการอยู่ที่ไร่ภคนันท์นั้น ดูเหมือนว่าพีรวัสมักจะหลบเลี่ยงเธอเสมอเวลาเธอเริ่มเกริ่นเรื่องนี้ขึ้น จนผ่านมาสามวันแล้วเธอก็ยังไม่อาจเจรจาต่อรองเรื่องนี้กับเขาอย่างเป็นกิจจะลักษณะได้เลย
สุดท้ายเธอก็ทนไม่ไหวในเย็นวันที่สี่นี่เอง
หญิงสาววิ่งไปดักหน้าชายหนุ่มทันทีที่เขากลับมาถึงบ้าน สามวันที่ผ่านมาเธอประสบความล้มเหลวในการพยายามจะพูดกับเขา แต่วันนี้แหละที่เธอจะไม่พลาด
พอเห็นหน้าเธอเท่านั้นแหละ พีรวัสก็รู้ว่าหญิงสาวจะพูดอะไรจึงเดินเลี่ยงเธอหมายจะรีบหลบเข้าห้องตัวเอง หลังจากถูกตื้อมาสามวันเต็มๆ ชายหนุ่มก็ชักจะเริ่มเห็นว่าศวิตาน่ากลัวขึ้นมารำไร เวลาที่เธอเอาแต่พูดๆๆ แล้วก็พูดกรอกหูเขาเรื่องจะกลับบ้านทุกครั้งที่เจอหน้า
หญิงสาวคว้าแขนเขาไว้เต็มแรงจนเขาต้องหยุดเดิน แล้วแหวใส่เขาเสียงแหลมสูงเมื่อเห็นว่าเขาเดินหนีเธอ “นี่ ขอร้องล่ะ ช่วยหันมาสน
