เช้าวันต่อมาที่แพรวาตื่นมาไม่เจอใคร นอกจากชุดของตัวเองเมื่อคืนที่แขวนไว้หน้าตู้เสื้อผ้า
ชายหนุ่มที่ร่วมรักด้วยกันหายไปแล้ว หลงเหลือไว้เพียงกลิ่นน้ำหอมเจือจางในอากาศ ที่บ่งบอกว่าเขาเพิ่งออกจากห้องนี้ไปได้ไม่นาน
ร่างบางหยัดกายลุกขึ้นนั่งด้วยอาการปวดหน่วงท้องน้อย จำไม่ได้แล้วว่าภาพตัดไปตอนไหน เพราะคนที่เอาแต่ใจลองลิ้มชิมความหวานไม่พักเลย
“นี่ฉันทำอะไรลงไป” สาวเจ้ายกมือขึ้นยีหัวตัวเองคล้ายคนขาดสติ
เธอตกลงปลงใจมีอะไรกับอดีตสามี ทั้งที่เพิ่งหย่ากันได้ไม่ถึงเดือน พอตื่นมาก็ดันไม่เจอหน้าเขาอีก
แบบนี้เธอจะกล้าสู้หน้าเขาอีกได้ยังไง..
พอคิดซ้ำไปมาแล้วไม่ช่วยอะไร แพรวาก็ก้าวขาลงจากเตียงอย่างยากลำบาก ฝืนร่างกายไปอาบน้ำเตรียมจะเปลี่ยนเสื้อผ้ากลับให้เรียบร้อย
ภาพสะท้อนในกระจกตรงหน้า ทำให้เธอเห็นร่องรอยคิสมาร์กจากเขาที่ประทับตราเอาไว้ ร่างกายที่เพิ่งผ่านการร่วมรักมาทั้งปวดหน่วงแล้วก็ร้าวระบมไปหมด
