ZIIN’S BAR
เสียงเพลงอีดีเอ็มดังสนั่น ผู้คนต่างก็โยกย้ายไปกับจังหวะสุดมันส์ แต่กลับมีหนุ่มสาวสองคนที่นั่งหลบมุมดื่มด้วยกันอย่างเงียบ ๆ
“ขอบคุณนะครับน้องแพร” เสียงนุ่มทุ้มเอ่ยขึ้น นัยน์ตาดูเศร้าหมองอย่างปิดไม่มิด
“เรื่องอะไรคะ” หญิงสาวเปรยสายตามองเขา พลางระบายยิ้มบางเบาบนมุมปาก
“ที่มาดื่มเป็นเพื่อนพี่..”
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ฉันเองก็จะได้มีเพื่อนนั่งดื่มคลายเหงาด้วย”
เธอรับรู้แล้วว่าเขาคิดยังไง..
สายหมอกที่ทั้งสารภาพความในใจ รวมถึงถูกปฏิเสธน้ำใจในคราวเดียวกัน ทำเอาเขาเจ็บหนักจนหายหน้าหายตาไปสักพักหนึ่งเลย
พอกลับมาเจอหน้ากันอีกที สายหมอกก็เป็นคนนัดเจอแพรวาที่ร้านเหล้า ในฐานะรุ่นพี่กับรุ่นน้องเพียงเท่านั้น
“พี่หมอกเป็นคนเก่งในสายตาฉันนะคะ คงมีหลายคนอยากเข้าหา.. แค่พี่หมอกลองเปิดใจก็พอ”
แพรวาพยายามพูดปลอบประโลมด้วยน้ำเสียงห่วงใย แต่ไม่รู้ว่ามันจะช่วยเยียวยารักษาแผลใจอีกคนได้มากแค่ไหน
“พ
