ริมฝีปากหนาหยุ่นไล่ขบเม้มบริเวณลำคอ ก่อนกัดเบา ๆ ที่ใบหูของหญิงสาวเชิงหยอกล้อ เล่นเอาร่างบางนั่งเกร็งด้วยหัวใจที่เต้นล่ำไม่เป็นส่ำ
จิตใจของคนที่อ่อนไหวถูกควบคุมโดยง่าย แม้ภายนอกจะแสดงออกว่าไม่ได้สนใจใยดี แต่ภายในที่สั่นไหวกลับยากที่จะหักห้ามใจ
“อย่าค่ะคุณทัพ” เธอเอ่ยปากร้องห้าม พลางยันอกเขาให้หยุดการกระทำ
ลมหายใจของเธอหอบหนัก เมื่อต้องต่อสู้กับความคิดในหัว มิหนำซ้ำร่างกายยังอ่อนปวกเปียกเพียงแค่เขาสัมผัส
ธีร์ทัพแยกยิ้มบนมุมปาก เขาเห็นท่าทีของเธอแล้วว่าอ่อนไหวแค่ไหน แค่แตะเพียงนิดหน่อยไฟความปรารถนาก็จุดติดขึ้นมาโดยง่าย
“แน่ใจเหรอว่าอยากให้ฉันหยุด” เสียงทุ้มต่ำกระซิบข้างใบหู ลมหายใจอุ่นร้อนเป่ารดลำคอเป็นระยะ
“อึก” คนตัวเล็กกลืนน้ำลายลงคอด้วยความยากลำบาก หากจะให้ปฏิเสธสัมผัสที่คุ้นเคยนี้ไป
ธีร์ทัพใช้โอกาสที่อีกฝ่ายกำลังหวั่นไหว เล้าโลมด้วยการใช้ปลายจมูกคลอเคลียที่พวงแก้มใส มือประคองใบหน
