“ระหว่างเรา.. ก็เป็นเหมือนคนแปลกหน้าต่อกัน”
ใบหน้าสวยชาวาบขึ้นมา รู้สึกเหมือนถูกเขาย้อนคำพูดที่เคยเอ่ย ก่อนจะเงยหน้ามองอีกฝ่ายแล้วขยับถอยหลังเล็กน้อยเมื่อเขาก้าวเท้าเข้ามาหา
ธีร์ทัพโน้มใบหน้าเข้ามาใกล้ สายตาไล่สำรวจเครื่องหน้าสวยหมดจด พลางแยกยิ้มร้ายบนมุมปากที่ได้เห็นแววตาตื่นตระหนกของหญิงสาว
“ได้ยินมาว่าเธอกำลังหาผู้ร่วมลงทุนไม่ใช่เหรอ” เจ้าของใบหน้าคมคายเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงราบเรียบ แต่ในรอยยิ้มของเขาช่างดูไม่น่าไว้ใจเอาเสียเลย
แพรวาเผลอลอบกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ ยิ่งอยู่ใกล้ก็ยิ่งมั่นใจว่าเขาเปลี่ยนไปจากเดิมเยอะเลย
แววตาไม่ได้อบอุ่นเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา น้ำเสียงและการพูดจาดูเย็นชาราวกับคนแปลกหน้าที่ได้พบกัน
“ฉันช่วยได้นะ เธอจะได้ไม่ต้องเหนื่อยแรงเพิ่มด้วย” ไม่พูดเปล่ามือหนายังสัมผัสเส้นผมนุ่มของเธออย่างถือวิสาสะ ส่งผลให้แพรวาปัดมือเขาออกแล้วสบสายตาอีกฝ่ายแน่น
“แล้วคุณต้องการอะไรจาก
