ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง..
การเซ็นใบหย่าระหว่างทั้งคู่เป็นไปด้วยความเงียบงัน พยานของทั้งสองคือเตโชและเอวา เมื่อเซ็นรับทราบข้อตกลงการหย่าร้าง ทุกอย่างก็เป็นอันเสร็จแล้วเรียบร้อย
ใช้เวลาไม่นานทุกอย่างก็สิ้นสุดลง..
หัวใจของธีร์ทัพวูบโหวง เขามองหน้าเธอด้วยสายตาอาลัยอาวรณ์ แต่อีกคนกลับมีท่าทีเย็นชากับเขาเหมือนคนไม่เคยรู้จักกัน
แพรวาหันมองใบหน้าคมคายครู่หนึ่ง ก่อนค้อมศีรษะให้เขาแทนคำเอ่ยลา บนใบหน้าปรากฏรอยยิ้มบางเบาก่อนเดินไปขึ้นรถของตัวเอง
“แกโอเคไหมวะ” สุ้มเสียงดูห่วงใยเอ่ยถาม หลังเห็นแพรวานิ่งเงียบไปตอนที่ขึ้นมาบนรถแล้ว
“โอเค”
“ถ้าไม่ไหวจะร้องไห้ก็ได้นะ”
แพรวาก้มหน้ามองมือทั้งสองข้างที่สั่นเทา ก่อนจะขยับสายตามองใบหน้าเอวาแล้วฝืนยิ้มให้ทั้งที่อยากร้องไห้อยู่รอมร่อ
“ขับรถไหวแน่นะ”
“ไหว”
“แต่..”
“ฉันไม่เป็นไร”
เอวาทำหน้าเหมือนคนจะร้องไห้แทน เพราะรู้ดีว่าอีกฝ่ายคงรู้สึกแย่ไม่น้อยที่ตอน
