ตกกลางดึกที่แพรวาเพิ่งผล็อยหลับไปได้ไม่นาน ธีร์ทัพที่ดื่มหนักย้อมใจก็เดินโซซัดโซเซขึ้นมายังห้องของเธอ
เมื่อถือวิสาสะเปิดประตูเข้ามาเขาก็เห็นร่างบางนอนคุดคู้อยู่ใต้ผ้าห่ม ท่ามกลางแสงจันทร์และความเงียบภายในห้อง ธีร์ทัพก้าวขาขึ้นเตียงไปแล้วโผเข้าสวมกอดเธอจากด้านหลังเงียบ ๆ ไม่รอให้อีกฝ่ายอนุญาตแต่อย่างใด
น้ำตาลูกผู้ชายหลั่งริน แค่คิดว่าวันพรุ่งนี้จะไม่มีเธออยู่ เขาก็แทบจะกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่ไหว
เหนื่อยเหลือเกินที่เดินไปด้วยกันต่อไม่ได้..
“อื้อ” คนตัวเล็กเริ่มขยับตัว ส่งเสียงงัวเงียในลำคอเพราะถูกพันธนาการด้วยอ้อมกอด
ธีร์ทัพที่ผล็อยหลับไปพร้อมน้ำตาไม่รู้เลยว่ามีใครบางคนรู้สึกตัว แพรวาตื่นลืมตาขึ้นมองไปรอบบริเวณห้องที่เงียบสนิท ก่อนจะหลุบตามองท่อนแขนที่พาดอยู่บนตัวเธอ
ฉับพลันร่างกายก็กลัดเกร็งโดยอัตโนมัติ ยามกลิ่นเหล้าลอยมาแตะปลายจมูก ทำให้เธอรู้ได้ทันทีว่าอีกคนเมามายแล้วกลับขึ้นมาบนห้อง
แ
