“เผื่อแม่ยังไม่รู้ ว่าผมทิ้งทุกอย่างเพราะผู้หญิงคนเดียวได้”
คุณหญิงลลิตาได้ยินดังนั้นก็ถึงกับยกมือทาบอกด้วยอาการใจเสีย มองหน้าลูกชายอย่างไม่อยากเชื่อสายตัวเองว่าจะเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้
“แต่แม่เชื่อว่าหนูแพรวาจะไม่ให้ลูกทำแบบนั้น” คู่สนทนายืนกรานเสียงแข็ง สีหน้าดูมั่นใจกับสิ่งที่พูดไป
ถึงธีร์ทัพจะนั่งอยู่ในฐานะเก้าอี้ประธานบริหาร แต่การที่จะทำให้เขาเป็นเจ้าของได้ก็คือการโอนหุ้นของคุณปู่ เพราะฉะนั้นระหว่างทางหลังจากนี้เขาคงได้เจอบททดสอบใหญ่ไม่น้อย
เขาต้องเลือก..
“ลูกพยายามแทบตายแค่ไหนกว่าจะไต่เต้าขึ้นเป็นประธานได้ เธอก็รู้”
“แล้วแม่รู้หรือเปล่าว่าเธอพยายามแค่ไหนที่จะยื้อพิพัฒน์โชติเอาไว้”
“แม่ไม่สนใจ หากลูกดื้อดึงแม่ก็จะใช้วิธีของแม่เหมือนกัน”
“ถ้าแม่ยังยืนกรานที่จะทำแบบนี้ ผมก็จะใช้วิธีของผมเพื่อทำในสิ่งที่ต้องการเหมือนกัน”
สิ้นประโยคนั้นธีร์ทัพก็ผุดลุกขึ้นยืนเต็มความสูง ก่อนจะค้อมศี
