ช่วงพลบค่ำที่ทั้งสองครอบครัวต่างก็เพลียจากลมแดด เลยต่างแยกย้ายกลับห้องใครห้องมัน หลงเหลือแค่ธีร์ทัพที่นั่งดื่มไวน์อยู่กลางห้องนั่งเล่นเพียงลำพัง เขากำลังปล่อยใจคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย โดยเฉพาะเรื่องของแพรวาที่เข้ามากวนใจเขาไม่หยุด หลังจากนี้จะเอายังไงต่อ.. หากเขาแกล้งความจำเสื่อมแล้วจะเป็นยังไงต่อ หรือหากเขาบอกว่าจำทุกอย่างได้แล้วความสัมพันธ์ของเขาและเธอจะเป็นอย่างไร เขามองภาพไม่ออกเลย.. “พี่ทัพยังไม่นอนเหรอคะ” เสียงหวานดังขึ้นจากด้านหลัง พอหันกลับไปมองต้นตอของเสียง ธีร์ทัพก็พบเข้ากับลินดาที่อยู่ในชุดนอนสายเดี่ยว ปล่อยผมสยายถึงกลางหลังกำลังยืนมองเขาตาแป๋ว เธอเดินมานั่งข้างธีร์ทัพ พลางวางมือลงบนตักเขาเชิงปรามให้เพลา ๆ เรื่องการดื่ม “ทำไมวันนี้มาดื่มคนเดียวคะ คุณแพรวาล่ะ” ลินดาเอ่ยถาม สายตาก็ส่ายมองหาเจ้าของชื่อที่ถามถึงไปด้วย “เธอบอกว่าอยากพักผ่อนน่ะ” ธีร์ทัพตอบกลับ ก่อนจะจับมือเธอท