บทที่ 6 ถ้าอยากหลุดพ้น
หลังจากทำงานเสร็จตอนบ่ายสอง ขยานีก็ถูกวารีลากเข้าห้องเพื่อไถ่ถามเรื่องเมื่อเช้า จึงรู้ทันทีว่าป้าเป็นใจกับเขา
“อย่าทำแบบนี้อีกนะคะ ถ้าคุณตารู้หนูจะถูกทำโทษ ป้าก็จะพลอยเดือดร้อนไปด้วย”
“ไม่มีใครรู้หรอก แล้วตกลงยังไง? คุณเพลิงคุยอะไรกับแกบ้าง”
“ไม่มีอะไรทั้งนั้นและหนูจะไม่คุยกับเขาอีก” ตอบกลับด้วยท่าทีเฉยเมย ก่อนเดินไปเปิดประตูตั้งท่าจะออกจากห้อง แต่ถูกวารีกระชากแขนให้กลับเข้ามาใหม่
“จะบ้าหรือไงนังขนม!” วารีแทบอยากกรี๊ดกับความโง่ของหลานสาว ผู้ชายอุตส่าห์เข้าหา มันเสือกเล่นตัว
“หนูไม่อยากยุ่งกับเขา”
“เห็นอยู่ว่าคุณเพลิงลืมแกไม่ลง จะเล่นตัวทำซากอะไรนักหนา ตอนนี้พวกเราไม่มีจะแดกแล้วนะเว้ย ทำไมไม่อ้อนขอเงินมาใช้วะ”
“ไม่ได้เป็นอะไรกับเขา หนูจะขอได้ยังไง”
“วัวเคยค้าม้าเคยขี่ เคยปี้กันมาก่อน ขอสักหมื่นสองหมื่นขนหน้าแข้งคุณเพลิงไม่ร่วงหรอก”
“หนูไม่กล้าขอ”
“เอ้า!
