แตงค์
“เมื่อไหร่จะเลิกมาเฝ้าฟ้าสักที” ฟ้าถามออกมาหลังจากเดินมาหาผมที่รอเธออยู่เหมือนทุกๆวัน
“ก็จนกว่าฟ้าจะเลิกทำงานนี้” ถ้าไม่เลิกใครจะปล่อยเมียมาทำงานในผับแบบนี้ได้อย่างสบายใจวะ
“ฟ้าต้องทำงาน” ฟ้าตอบกลับมาเหมือนทุกครั้ง แล้วผมก็จะตอบกลับเธอเหมือนทุกครั้งเหมือนกัน นั่นคือ...
“ก็บอกแล้วไง ว่าพี่เลี้ยงฟ้าได้” ต่อให้เธออยู่เฉยๆไม่ทำอะไร ผมก็เลี้ยงเธอได้ ไม่มีปัญหาอะไรอยู่แล้ว
“ไม่ค่ะ ก็บอกไปแล้วว่าฟ้าอยากหาเงินด้วยตัวเอง” แล้วก็เหมือนเดิมอีกนั่นแหละ ที่เธอปฏิเสธผม แต่ผมไม่ยอมหรอก จะพูดจนกว่าเธอจะลาออกจากผับนี้สักที
“ถ้าอยากทำงานก็บอกแล้วไง ว่าให้ไปทำงานที่โรงแรมพี่ ทำไมไม่ฟังกันบ้าง” ไม่อยากให้ทำงานก็ยังดื้อดึงจะทำ พอให้ทำแต่ทำใกล้หูใกล้ตาก็ไม่ยอมอีก
“ไม่เอาหรอก ฟ้าไม่อยากเป็นเด็กเส้น” ฟ้าไหวไหล่ตอบกลับก่อนจะเดินนำผมไปที่รถ
ใช่ ตอนนี้สถานะของผมกับฟ้าถือว่าดีขึ้นมาก เธอไม่ไล่ผมแล้ว แต่
