ฉันเดินตรงมาหาร่างสูงที่คุ้นเคยในที่ที่เขารอฉันประจำ โดยที่เขาไม่ได้ทักอะไรฉันแม้แต่คำเดียว นอกจากรอยยิ้มบางๆ ก่อนจะเดินไปขึ้นรถ ซึ่งฉันก็เดินตามเขาไปก่อนจะนั่งในที่ประจำของตัวเองนั่นเอง แล้วพี่แตงค์ก็ออกรถไปโดยไม่พูดอะไรอีกเหมือนเดิม
ฉันได้แต่แอบถอนหายใจกับอาการขี้งอนของเขา แต่นี่ขนาดงอนจนไม่พูดกับฉันนะ ยังอุตส่าห์มาคอยรับส่ง และยังมาเฝ้าฉันทำงานเหมือนทุกวันอีก ให้ได้แบบนี้สิ
แล้วไม่นานรถก็เคลื่อนมาจอดที่หอพักของฉัน ก่อนเราทั้งสองจะเดินขึ้นมาชั้นสองที่เป็นห้องของฉัน
“ฟ้ามีเรื่องอยากคุยด้วย” ฉันพูดขึ้นหลังจากเปิดประตูแล้วเห็นท่าว่าคนตรงหน้าจะไม่ยอมเข้าห้องมากับฉัน
“ฟ้ามีอะไรหรอ” พี่แตงค์ถามขึ้น แล้วนี่ไม่คิดจะเข้ามาข้างในหรือไง ถามแล้วยังยืนนิ่งอีก
“เข้ามาก่อนค่ะ” ฉันบอกก่อนจะหลีกทางให้เขาเดิน ซึ่งพี่แตงค์ก็มองหน้าฉันนิดหน่อย ก่อนจะยอมเดินเข้าห้องมา ฉันเลยปิดประตูห้อง ก่อนจะเดินไปตามเ
