“อยากพิสูจน์ให้เค้กเชื่อว่าหมอรักเค้กอย่างนั้นเหรอคะ” เขมมิกาเหยียดยิ้มออกมาราวกับดูแคลนความรักที่ชายหนุ่มเอาแต่พูดออกมา “ให้พี่ทำอะไรก็ได้ ตอนนี้พี่ยอมเค้กทุกอย่าง” ธามไทพูดอย่างกระตือรือร้น ไม่ว่าหญิงสาวสั่งให้ทำอะไร เขาก็ยินดีที่จะทำเพื่อแก้ไขอดีตให้ได้ “ไปจากชีวิตเค้กสิคะ ถ้าหมอรักเค้กจริงๆ” เขมมิกาพูดด้วยสายตาเย็นชาจนชายหนุ่มถึงกับนิ่งไป ด้วยไม่คิดว่าคำขอของเธอจะเป็นสิ่งนี้ และแน่นอนว่าเขาทำไม่ได้ “พี่รักเค้ก แต่พี่จะไม่มีวันปล่อยเค้กไป” คุณหมอหนุ่มตอบออกไปอย่างมั่นใจ เพราะจะไม่มีทางปล่อยผู้หญิงที่ตนเองรักที่สุดไปอีกแล้ว เขาจะทำทุกอย่างเพื่อให้เธอมีความสุขและไถ่โทษทุกอย่างด้วยตัวเอง “หึ” เขมมิกามองร่างสูงอีกครั้ง ก่อนจะหันหลังให้อย่างไม่ไยดี เขาก็ยังเป็นเขาที่เห็นแก่ตัวเสมอ แม้จะบอกว่ารักเธอ แต่ก็ยังไม่ยอมปล่อยเธอไปจากตัวเอง “เค้กหมดรักพี่แล้วจริงๆ เหรอ” คนตัวโตตัดสินใจตะโก