10
1133 คำ
“เอ๊ะ!” หล่อนร้องออกมาอย่างขัดเคืองใจ
คราวนี้มหาเศรษฐีหนุ่มคลี่ยิ้มเย็น ก่อนจะบอกกับหล่อนว่า “ฉันจำเป็นที่จะต้องให้เธอไปอยู่กับฉันเป็นการชั่วคราว หลังจากเสร็จเรื่องหัวขโมยพวกนั้นฉันจะปล่อยเธอไป เพราะจะให้ฉันยอมปล่อยเธอให้ห่างหูห่างตาย่อมเป็นไปไม่ได้ อย่าเพิ่งเถียงฉัน” เขาเอ่ยขัดขึ้นเมื่อหล่อนทำท่าจะคัดค้าน “มีเหตุผลสองข้อที่เธอต้องไปอยู่กับฉันเพราะหนึ่งถ้าเธอพูดความจริงแล้วถูกต้องเธอก็คือพยานสำคัญแล้วเกิดพวกนั้นรู้เรื่องเข้าว่าเธอเป็นพยานได้ พวกนั้นอาจจะตามาทำร้ายเธอก็ได้”
“…”
“และสองถ้าเธอโกหก...ฉันจะได้ไม่ต้องเสียเวลาตามล่าหาตัวเธอไง...”
“ฉันไม่ได้โกหก” หญิงสาวยืนยันเสียงหนักแน่น “แล้วคุณเตรียมตัวขอโทษฉันได้เลยกับทุก ๆ สิ่งที่คุณทำกับฉัน มิสเตอร์อัลวาเรซ!” หญิงสาวจ้องมองเขาด้วยสีหน้าโกรธเคือง หากลึกลงไปเขาเห็นหล่อนเสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น “คุณต้องขอโทษพนักงานทำความสะอาดต่ำ ๆ ที่คุณเพิ่งดูถูกไปเมื่อครู่นี้นี่แหละ!” หญิงสาวประกาศกร้าวด้วยความโกรธเคือง
ซึ่งแน่นอนว่าสายตานั่นทำให้เขาหงุดหงิดอีกครั้ง ทำไมหล่อนต้องเสียใจ หล่อนไม่ดีใจหรืออย่างไรที่ได้ขึ้นเตียงกับมหาเศรษฐีอย่างเขา มีผู้หญิงอีกครึ่งโลกที่อยากเป็นผู้หญิงของจัสติน อัลวาเรซ ทำไมหล่อนถึงไม่อยากเป็น?!
แต่ที่ทำให้หงุดหงิดที่สุดคือทำไมเขาถึงต้อง ‘อยากได้’ หล่อนด้วย!
“เตรียมตัวให้พร้อม พรุ่งนี้ฉันจะให้คนมารับเธอ”
ชายหนุ่มสั่งเมื่อบรรลุวัตถุประสงค์ของตนเอง แต่หญิงสาวกลับเบิกตากว้างอีกครั้งราวกับจะประท้วง
“ทำไมเร็วจัง”
“หรือเธอจะไปเดี๋ยวนี้” เขาย้อน
“งั้นพรุ่งนี้ก็ได้” หญิงสาวอุบอิบตอบรับเสียงเบา
“เอาพาสปอร์ตของเธอมา”
คำสั่งที่พลิกไปคนละเรื่องนั้นทำให้หญิงสาวถึงกับงุนงง จนเขาสั่งย้ำเสียงเข้มอีกครั้งและเมื่อหล่อนจ้องมองเขาราวกับจะถามว่ามันสำคัญยังไงอีกฝ่ายก็พูดกับหล่อนสั้น ๆ คำเดียวว่า “ติดคุก”
หญิงสาวที่รู้ตัวว่าโดนขู่จึงไปหยิบพาสปอร์ตตนเองออกมาส่งให้เขาอย่างกระแทกกระทั้น แล้วเมื่อแบมือขอคืนอีกฝ่ายกลับไม่ส่งให้ แล้วจัสตินก็ออกจากห้องรูหนูของว่าที่คู่นอนคนใหม่ในรอบครึ่งปีของเขา
คู่นอนที่...ถ้าเป็นข่าวทุกคนจะต้องแปลกใจมากแน่ ๆ ที่เขากิ๊กกับเมดในบริษัทของตัวเอง ซึ่งออกจะเป็นผู้หญิงที่ต่ำกว่ามาตรฐานคู่นอนคนไหน ๆ ที่เขาเคยมีมา แล้วจัสตินก็ถามตัวเองว่าเขาใส่ใจกับมันหรือกับข่าวในหน้าแทปลอยด์พวกนั้นไหม ซึ่งคำตอบก็คือไม่ ชายหนุ่มไหวไหล่ งั้นเขาก็ไม่ต้องแคร์อะไร
ถึงจะมีคนบางคนแคร์มากก็ตามที...
๐๐๐๐๐
“เบน”
เบน มอร์ริสันถึงกับสะดุ้งเฮือกราวกับคนขวัญอ่อนเมื่อถูกเจ้านายหนุ่มที่อายุอ่อนกว่าเสียด้วยซ้ำเรียกขาน “ครับ”
“กลับไปตรวจเช็กกล้องวงจรปิดอีกทีสิ”
คำสั่งนั้นส่งผลให้เบนถึงกับกระชับแว่นเข้ากับใบหน้าอย่างแปลกใจ “เกิดอะไรขึ้นครับ”
แล้วมารร้ายก็ฉีกยิ้มเย็น เขายังไม่ตอบคำถามของเบน แต่กลับสั่งให้คนขับรถไปส่งเขาที่เพนต์เฮ้าส์ของเขา จนกระทั่งเมื่อโรยส์-รอยด์เริ่มเคลื่อนตัวไปยังท้องถนนเขาจึงเอ่ยออกไปว่า
“ปลากำลังกินเหยื่อน่ะ ไปเช็กดูสิว่าทำไมพวก รปภ.ถึงไม่ส่งรายงานมาว่ามีคนบุกเข้าไปค้นห้องทำงานของฉัน”
“โอ๊ะ” เบนเบิกตากว้างทันควัน รับรู้ถึงนัยของผู้เป็นเจ้านายทันที “พวกเขาเริ่มเคลื่อนไหวแล้วเหรอครับ สงสัยคงจะกลัวความผิด” ผู้ช่วยหนุ่มที่รู้เรื่องดีเอ่ยขึ้น
เอกสารในเซฟภายในห้องทำงานของจัสตินล้วนแต่เป็นกับดักทั้งสิ้น ไม่คิดว่าปลาน้อยที่น่าสงสารจะกินเหยื่อเร็วถึงเพียงนี้ เพียงแค่จัสตินเริ่มขยับตัวส่งสัญญาณเตือน ถึงแม้จะเป็นสัญญาณหลอก ๆ เพราะหลักฐานจริงนั้นมหาเศรษฐีหนุ่มเก็บรวมได้หมดแล้ว แถมนอกจากได้ปลามาในงานนี้ จัสตินยังได้กวางน้อยมาเคี้ยวเล่นเป็นของแถมอีกด้วย
กวางเนื้อหวาน ๆ ที่ได้กินแล้วติดใจจนลืมไม่ลง ต้องอาศัยช่องโหว่ที่หล่อนเข้าใจผิดไปนั้นย้อนหล่อนกลับไปอีกที ผู้หญิงดื้อดึงและใสซื่อบริสุทธิ์เพียงนั้นจะปล่อยไปก็เสียดาย ดูท่าทางแล้วถ้าเสนอเงินไปตรง ๆ เหมือนผู้หญิงคนอื่น ๆ คงจะไม่ได้เพราะหล่อนไม่ได้มีท่าทีอยากจะรักสบายแบบนั้น วิเคราะห์ได้จากการที่หล่อนไม่ดีใจสักนิดที่เห็นเขา ซ้ำยังทำท่าหวาดกลัวเสียด้วยซ้ำ แต่หล่อนก็หวานละมุนลิ้นจนเขาคิดใจอยากกินแล้วอยากกินอีกขนาดนั้น จะปล่อยมือไปได้อย่างไร งานนี้ลงทุนครั้งเดียวได้เหยื่อสองตัวชัด ๆ คุ้มยิ่งกว่าคุ้ม กว่าหล่อนจะตาสว่างว่าโดนเขาหลอก จัสติดคิดว่าเขาคงจะเบื่อหล่อนพอดี ตอนนั้นค่อยปลอบใจหล่อนอย่างงามก็แล้วกัน
“อ้อ เอานี่ไปจัดการให้ด้วย” เขาส่งพาสปอร์ตที่ยึดมาจากหญิงสาวให้แก่เบน “ให้ทันเธอไปสเปนกับฉันพรุ่งนี้เย็นด้วยล่ะ”
เบนรับมาอย่างงุนงง แต่เมื่อเปิดดูข้างในแล้วเห็นว่าเป็นพาสปอร์ตของใครก็รับคำอย่างรวดเร็ว “ครับ”
ผู้ช่วยที่ดีคือต้องไม่สงสัยในเรื่องบางเรื่องและหูตาไวในเรื่องบางเรื่องเป็นพิเศษ และเบนก็เป็นผู้ช่วยที่ดี เขาย่อมต้องทำเป็นไม่รับรู้อะไรว่าตอนนี้จัสติน อัลวาเรซกำลังมีพฤติกรรมผิดปกติเกี่ยวกับผู้หญิงคนนั้น
ถึงจัสตินจะควงสาวไม่ซ้ำหน้าแต่เขาไม่เคยบังคับใจใคร แน่นอน…เขายิ่งไม่เคยควงใครชนิดตัวติดกันแทบจะยี่สิบสี่ชั่วโมงอย่างเช่นรายนี้ที่กำลังจะเกิดขึ้นเพราะจัสตินจะหอบหล่อนไปสเปนด้วย ยิ่งไม่ต้องพูดถึงฐานะอันต่ำต้อยของหล่อนด้วยแล้ว
ถึงจะประหลาดและผิดแผกไปจากพฤติกรรมปกติของจัสตินมากแค่ไหน...แต่เขาก็ไม่ควรสงสัย
เบนย้ำกับตัวเองซ้ำ ๆ ทั้ง ๆ ที่ ‘ต่อมเผือก’ ของเขาคันยิบ ๆ จนแทบจะระงับไม่อยู่แล้ว!
- ผู้เขียน
