“คุณใช้คำว่าคบกัน จริงๆ คุณก็ยังไม่แน่ใจใช่ไหมคะ”
“แล้วคุณล่ะ คิดยังไงกับผมบ้าง” เป็นอีกครั้งที่เทพประทานจอดรถข้างทาง หันมาสบตาหญิงสาวอย่างจริงจัง
“ฟ้า เอ่อ... จะพยายามศึกษาคุณ คุณคงไม่ว่าใช่ไหมคะถ้าฟ้ายังงงๆ กับเรื่องของเราอยู่เลย” ฟ้าใสตอบตามตรง
“ไม่ว่า ผมอาจจะรุกคุณมากไป แต่ยังไงผมก็ต้องทำให้คุณชอบผมให้ได้”
“ทำไมคุณชอบพูดคำว่า ‘ชอบ’ คะ” เธอมองหน้าเขาอย่างค้นคว้า
“คนเราก็ต้องเริ่มต้นจากความชอบ ชอบคือสนใจ สนใจแล้วคนเราถึงจะคบหาดูใจกัน”
“คุณชอบฟ้าตรงไหนคะ” เธอกลั้นใจถาม
“ชอบที่คุณเป็นคุณ คุณไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่น” เขาหันมามองเธอด้วยสายตาลึกซึ้ง
“ไม่เหมือนยังไงคะ” เธอเอียงคอมองหน้าเขา
“ผู้หญิงคนอื่นเขาทำท่าเหมือนจะกลืนผมลงท้องน่ะ” เขาตอบหน้านิ่ง
“คิกๆ แล้วคุณยอมให้เธอกลืนหรือคุณกลืนเธอเสียเองล่ะคะ” ฟ้าใสหัวเราะร่วนจนท้องแข็งเมื่อเห็นใบหน้าของเขาดูขรึมจริงจังซะจนเคร่งเครียด
“คุณห
