“ฉันไม่อยากให้ลูกสับสนค่ะ เขารู้ว่าพ่อเขาตายไปแล้วเพราะฉะนั้นอย่าเข้ามาในชีวิตของเราเลยค่ะ”
“ผมขอร้องนะโมเดล ผมขอเริ่มต้นใหม่กับคุณอีกครั้งได้ไหม” เขาร้องไห้และกอดหญิงสาวแน่นน้ำตาของลูกผู้ชายไหลอาบแก้มอีกครั้ง
วาคิมไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อนเมื่อได้ยินเมลดาพูดออกมาแบบนี้แล้วหัวใจของเขาแทบแตกสลาย เมื่อรู้ว่าตนเองมีครอบครัวมีลูกที่น่ารักแต่ทั้งสองคนไม่อยากให้เขาเข้าไปในชีวิตเลย
“ฉันไม่อยากให้บอสตันเสียใจ”
“เขาจะเสียใจเรื่องอะไร เขาควรจำดีใจที่ได้เจอพ่อ”
“แล้วถ้าเขาถามว่าหลายปีที่ผ่านมาคุณหายไปอยู่ไหนมาล่ะคุณจะตอบลูกว่ายังไง”
เมื่อได้ฟังคำพูดของเมลดาแล้ววาคิมก็เงียบเพราะเขาไม่รู้จะบอกกับลูกชายว่ายังไง เพราะเรื่องของเขากับเมลดานั้นเด็กอายุเพียง 5 ขวบคงยากที่จะเข้าใจ
“ผมไม่รู้ แต่ผมอยากขอโอกาสได้ใกล้ชิดคุณกับลูก”
“ฉันขอคิดเรื่องนี้ดูก่อนได้ไหม”
“ขอบคุณนะขอบคุณที่ให้โอกาสผม ผมสัญญาว
