“สวัสดีค่ะ คุณสิงห์” เธอยกมือไหว้เขาเมื่อเห็นหน้าน้องชายฝาแฝดของพยัคฆ์
”ไปไหนมา?” น้ำหวานหันไปมองหน้าคนที่ไล่เธอไปซื้อยา ก่อนที่จะหันไปตอบสิงหราช
“หนูไปซื้อยามาค่ะ พอดีปวดท้องนิดหน่อย” สิงหราชอดอมยิ้ม ทั้งๆที่จริงๆก็แอบสงสารน้ำหวาน เพราะไอ้เสือยังทำหน้าบ้าบออยู่ เก็กชะมัด
“คุณสิงห์มากี่วันค่ะ ถ้ามีคนอยู่เป็นเพื่อนนาย หนูกลับไปนอนที่บ้านก่อนก็ได้”
“พรุ่งนี้//วันนี้” ทั้งสองตอบพร้อมกันแต่เวลาไม่ค่อยตรงกันเท่าไหร่
“เออ กลับวันนี้ก็ได้ ถ้าเจ้าบ้านไม่อยากให้อยู่ แต่ขอกินข้าวเย็นที่นี้ก่อนนะ อยากกินฝีมือน้ำหวาน”
สิงหราชที่รู้ว่าพี่ชายหวงเธอแค่ไหน ก็อดกวนตีนไม่ได้ อยากให้มันลุกขึ้นมาเตะเขา เมียมันจะได้รู้ว่ามันนะกำลังจะเดินได้แล้ว แต่ทำสำออยเล่นละครอยู่
“ว๊าววววว กับข้าวฝีมือน้ำหวานอร่อยมาก เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าเธอทำอาหารเก่งจัง” สิงหราชมองอาหารบนโต๊ะอย่างทึ่งๆ ทั้งสวยทั้งเก่งมิน่า ไอ้เสือ
