ผ่านไปสี่ชั่วโมงหน้าห้องผ่าตัด ทุกคนรู้สึกว่ากว่าจะผ่านไปแต่ละนาทีช่างยาวนานเหลือเกิน ทันทีที่หมอผ่าตัดออกมาจากห้อง ทั้งสามคนก็รีบเดินไปสอบถามหมอด้วยความหวังทันที
“คนไข้พ้นขีดอันตรายแล้วนะครับ แต่เนื่องจากได้รับบาดเจ็บบริเวณไขสันหลังค่อนข้างหนัก หมอไม่รับประกันว่าคนไข้จะกลับมาเดินได้รึเปล่า เพราะมันต้องให้ร่างกายของคนไข้ฟื้นฟูตัวเองร่วมกับการทำกายภาพบำบัดด้วยนะครับ”
ทันทีที่หมอพูดจบก็เดินออกไปพักผ่อน
“สิงห์ แม่สงสารเสือเหลือเกิน จะทำยังไงดี ถ้าเสือจะเดินไม่ได้ตลอดไปล่ะ”
คุณหญิงผกาเริ่มฟูมฟาย วิตกกังวลทันที ในทางที่เลวร้ายที่สุด ลูกเธอต้องกลายเป็นคนพิการ เธอรับไม่ได้
“แม่ครับ หมอบอกว่าไอ้เสือมันยังมีโอกาสเดินได้ ร่างกายมันแข็งแรงยังหนุ่มยังแน่นอยู่แล้ว อีกอย่างมันต้องมีกำลังใจที่ดี เราต้องเชื่อ ว่ามันจะต้องหายนะครับแม่”
สิงหราชพยายามปลอบประโลมแม่ แม้ใจเขาก็ยังแอบหวั่น แต่ตราบใด
