สองต่อสอง
1294 คำ
Rrrr Rrrrr
เสียงโทรศัพท์ที่เตือนขึ้นมาทำให้ชายหนุ่มที่นั่งกินเหล้าอยู่กับลูกน้องท้ายไร่ ต้องหยิบโทรศัพท์มาดูถ้าสายเรียกเข้าตอนนี้ก็คงเป็นใครไปไม่ได้ นอกจาก น้ำเพชร แฟนสาวของเขาที่เป็นเจ้าของรางวัลนางงามประจำอำเภอสองสมัยซ้อน แน่นอนว่าความสวยของเธอเป็นที่หมายปองของชายหนุ่มหลายคนในอำเภอนี้ แต่สุดท้ายเธอก็ตกลงปลงใจคบกับเขา ปีนี้ก็เป็นปีที่สามแล้ว ชายหนุ่มมีแพลนว่าจะแต่งงานกับเธอในปีนี้แหละ รอให้ทุกอย่างลงตัวก่อน
“ว่าไงครับ เพชร”
พยัคฆ์กรอกเสียงหวานลงไป เรียกเสียงแววจากลูกน้องได้เป็นอย่างดี เพราะพ่อเลี้ยงจะพูดหวานกับแฟนสาวคนนี้เท่านั้น ถ้าเป็นคนอื่นจะเปิดโหมดโหดทันที
“พรุ่งนี้เพชรคงไปบ้านไร่ไม่ได้แล้วนะคะ พอดีญาติคุณแม่มาจากต่างจังหวัด เพชรต้องพาพี่เขาไปทำธุระค่ะ”
เธอกรอกเสียงหวานกลับมาแม้ในใจจะสะอิดสะเอียนพวกคนงานที่เขาชอบไปคลุกคลีด้วย ถ้าไม่ติดว่าเขาใจดี และรักเธอมาก ป่านนี้เธอก็คงจะทิ้งเขาไปเรียบร้อยแล้ว
“ครับ ไม่เป็นไร พี่เข้าใจ”
ชายหนุ่มตอบกลับไปแม้เธอจะผิดนัดก็ไม่มีท่าทีจะโกรธแต่อย่างใด เพราะเขาเข้าใจว่าเธอต้องทำหน้าที่แทนพ่อกับแม่
“ค่ะ งั้นเพชรวางก่อนนะคะ พี่เสืออย่ากินเหล้ามากเกินนะคะ เพชรเป็นห่วง ฝันดีนะคะ จุ๊บๆ”
“ครับ จุ๊บๆ”
ทันทีที่เขาพูดคำนั้นจบ เสียงลูกน้องก็โห่แซวมาอีกรอบ
“ว๊าวววว มีจงมีจุ๊บซะด้วยยยย อยากมีแฟนอ่าาา อิจฉานายยยย”
ไอ้แทนลูกน้องคนสนิทขาก๊งเหล้าของพยัคฆ์เอ่ยแซวด้วยความสนุกสนาน
“พูดมาก เดี๋ยวกูประเคนแข้งให้”
เสียงแข็งๆของนาย เรียกว่าปิดปากพวกมันสนิท ทุกคนกลัวนายประเคนแข้งให้จริงๆ เลยเอาเหล้ามาอุดปากตัวเองกันเป็นแถว
“ไอ้หมาก วันนี้มึงเห็นน้องน้ำหวานขับจักรยานไปส่งข้าวให้พี่เชิดป่าวว่ะ โห!!! พอโตเป็นสาวแล้ว สวยสะบัดเลย”
หนึ่งในลูกน้องเอ่ยถึงเด็กสาววันนี้ คนเป็นนายได้แต่ฟังเงียบๆ
“เออ แต่พี่เชิดแกหวงลูกชะมัด กูไม่กล้าดูตรงๆเลย เห็นแค่หางตาผ่านๆ สวยจริงมึง”
“แต่ยังเด็กไปป่าวว่ะ เดี๋ยวก็โดนพรากผู้เยาว์หรอก” แทนเอ่ยปากปรามๆ เพราะเห็นเด็กสาวมาแต่อ้อนแต่เอาะ
“จบ มอหกแล้วเว้ย ปีนี้ ก็สิบแปดสิบเก้าแล้ว รอดคุกล่ะว้า ถ้าน้องเขาเล่นด้วย” ชายหนุ่มยังเอ่ยถึงเธอด้วยความคึกคะนอง พยัคฆ์ได้แต่เก็บข้อมูลไป น้ำหวานโตมาในไร่ตั้งแต่เด็ก ปีนี้ก็เป็นสาวขึ้นผิดหูผิดตาจริงๆ ถ้าขืนไม่ได้ไปเรียนหนังสือ แล้วได้ทำงานในไร่ ก็คงไม่พ้นได้ไอ้พวกนี้เป็นผัวแน่ แต่เขาก็หยักไหล่เบาๆ ไม่ใช่เรื่องอะไรของเขา เพราะพวกมันบอกเอง เธอโตแล้ว 19 ก็ถือว่าไม่ใช่ผู้เยาว์แล้ว เขาคงไม่ต้องปรามอะไร ถ้าคนสองคนจะใจตรงกัน นายหัวแบบเขาก็สนับสนุนอยู่แล้ว
.
วันนี้น้ำหวานนัดเพื่อนออกมาเที่ยวคาเฟ่กัน พ่อกับแม่เธออนุญาตเพราะไม่บ่อยที่เธอจะขอออกมาข้างนอก หญิงสาวนั่งรอรถประจำทางอยู่หน้าไร่ แต่จนแล้วจนรอดก็ยังไม่เห็นวี่แววว่าจะมา จากที่ตื่นเต้น ลุกดูทุกๆห้านาที เผื่อรถจะมา ตอนนี้ก็นั่งหน้าบูดอยู่แทน เพราะมันกำลังจะเลยเวลานัดแถมพ่อกับแม่ก็กำชับให้กลับไม่เกินสี่โมงเย็น จะเที่ยงแล้วยังไม่ได้ออก คงจะกลับทันอยู่หรอก
ปรี๊น! ปรี๊น!
เสียงบีบแตรรถทำให้เธอสะดุ้งตกใจจากที่นั่งเหม่ออยู่ และก็ต้องหน้าแดงจัดเป็นสีมะเขือเทศสุกเพราะคนที่โผล่หน้ามาจากรถกะบะปิ๊กอัพสี่ประตูก็คือนายหัวพยัคฆ์ คนที่เธอแอบชอบมาเนิ่นนานนั่นเอง
“ไปในเมืองมั๊ย ถ้าใช่ติดรถฉันไปได้นะ” นายหัวเอ่ยอย่างใจดี เพราะถ้าเจอใครนั่งริรถแล้วเขาขับผ่านทางนี้ เขาก็มักจะรับขึ้นไปด้วยเสมอ รถโดยสารประจำทาง นานๆทีถึงจะผ่านมา ดูจากสีหน้าเธอก็พอรู้ว่ารอมานานแค่ไหน
“เอ่อ ค่ะๆ นายหัว ไม่เป็นไรค่ะ หนูรอรถประจำทางก็ได้”
ด้วยความเขินอาย มือไม้ก็ไม่รู้จะเก็บไว้ตรงไหน มันพันกันมั่วไปหมด
“อีกนาน กว่ารถจะมา จะไปก็ขึ้นมา ไม่ต้องเล่นตัว” ชายหนุ่มพูดเสียงเข้มๆ จนน้ำหวานไม่กล้าปฏิเสธเลยรีบเปิดประตูจะขึ้นนั่งด้านหลัง
“มานั่งหน้า ฉันไม่ใช่คนขับรถ” เสียงของเขาทำให้เธอลนลานรีบเปลี่ยนขึ้นไปนั่งด้านหน้าทันที เธอนั่งตัวเกร็งไม่กล้าจะกระดุกกระดิก เพราะรู้สึกว่าบรรยากาศในรถมันเงียบสนิทเหลือเกิน แม้แต่หายใจดังๆเธอก็ไม่กล้า
“จะไปลงที่ไหน?”
นายหัวพยัคฆ์ถามเธอพลางหันมามองอย่างไม่ได้ตั้งใจ วันนี้แต่งตัวน่ารัก แต่งหน้ามาอ่อนๆ แบบเด็กๆ ก็สมควรที่ไอ้พวกในไร่มันจะชอบกัน แต่คนแบบเธอไม่ใช่สเปกเขา
“เอ่อ ลงในตลาดใหญ่ก็ได้ค่ะ” เธอพูดเสียงเบาๆ ราวกับกลัวดอกพิกุลจะร่วง นี้เป็นครั้งแรกเลยที่อยู่ตามลำพังกับเขาสองคน มือบางเหงื่อออกชื้นด้วยความตื่นเต้น เธอนั่งจับชายกระโปรงตัวเอง เพราะรู้สึกว่ามันสั้นไป พอนั่งมันร่นเลยหัวเข่าขึ้นมา ด้วยความประหม่าจึงพยายามจะดึงมันลง
“ได้ข่าวว่าปีนี้จบ มอหกแล้วเหรอ คิดไว้รึยังว่าจะเรียนต่อหรือจะทำอะไร” อยู่ดีๆ ระหว่างทางเขาก็ช่วยเธอคุยขึ้นมา เธอแอบใจพองโตเพราะเขารู้ว่าเธอจบ มอ หกแล้ว
“ว่าจะหยุดเรียนสักปีก่อนค่ะ แล้วหางานทำ มาหาเงินค่าเรียนก่อน แล้วค่อยไปเรียนต่อ” ดวงตากลมโตเอ่ยสบตาชายหนุ่มขณะที่ตอบคำถามเขา แค่เพียงเสี้ยววินาทีก่อนเธอจะเอาสายตาหนีไปทางอื่น มองไกลๆว่าเขาหล่อแล้ว แต่มองใกล้ ได้นั่งสูดน้ำหอมเขา หอมกว่าดมผ่านเสื้อเยอะแยะเลย วันนี้เขาแต่งตัวหล่อ คงจะไปรับแฟนเขาในเมือง เธอรู้จักน้ำเพชรดี ถือว่าเป็นคนดังในอำเภอเธอ ในติ๊กต๊อก เฟสบุ๊ค มีคนติดตามเธอเป็นแสน ถือว่าเป็นอินฟลูเอนเซอร์ของอำเภอนี้ก็ว่าได้
ชายหนุ่มเห็นเธออึดอัดเลยไม่ได้ชวนคุยอะไรต่อ ในที่สุดก็ถึงที่หมาย น้ำหวานถอนหายใจอย่างโล่งอก เพราะตอนที่นั่งข้างเขา เธอแทบจะกลั้นหายใจ ที่จริงเธอนัดกับเพื่อนจะไปร้านคาเฟ่เปิดใหม่ในตัวอำเภอ ต้องต่อรถไปอีกแต่ บอล เพื่อนชายที่เธอสนิทอาสามารอรับ พอเธอยกมือไหว้ขอบคุณ พร้อมลงจากรถเขา ก็มีหนุ่มน้อยหน้าตาดี มารอรับเธอต่อทันที สาวน้อยขึ้นคร่อมรถบิ๊กไบค์คันใหญ่ของเพื่อนด้วยความชำนาญ พยัคฆ์ได้แต่มองแล้วก็ส่ายหน้า ที่แท้ก็มีนัดกับผู้ชาย พี่เชิดจะรู้มั๊ย ว่าลูกสาวตัวเอง ที่แท้ก็แรดเงียบ ไม่ได้ซื่อ ใส บริสุทธิ์แบบที่ลูกน้องเขาคิดกันในไร่
- ผู้เขียน
