“เราบอกพี่บีสต์ว่าแกย้ายมาอยู่ด้วยชั่วคราวน่ะ พี่เขาเลยเอาห้องที่ไม่ได้ใช้ให้ แต่เขาคงรู้ว่าแกไม่รับเลยให้เราโกหกสร้างเรื่องขึ้นมาแทน ก็แค่นั้น ไม่มีอะไรไปมากกว่านี้”
ราวกับกำลังถูกสต็อกเกอร์
เขาอยู่ทุกที่ ปะปนในชีวิตฉันอย่างแนบเนียนมาโดยตลอด ทุกการเคลื่อนไหว การกระทำอยู่ในสายตาเขาหมด ทั้งเรื่องงาน เรียน ไม่เว้นกระทั่งที่อยู่อาศัย
ผู้ชายคนนี้…น่ากลัวจัง
“แกหักหลังเราเหรอนิชา”
“หักหลังอะไรเล่า คนอุตส่าห์หาห้องโคตรสวยในราคาหลักหมื่นให้ ไม่รู้เหรอว่าห้องนั้นถ้าปล่อยเช่า เดือนละแสนยังน้อยไปเลย” เธอตัดพ้อเบา ๆ
นิชาน่าจะหวังดีกับฉันจริง ๆ คงถูกคุณบีสต์ใช้มาอีกที แล้วด้วยสถานะของเธอเอง คงไม่สามารถขัดคำสั่งเขาได้ มีแต่ต้องทำตามเท่านั้น
“ขอบใจนะที่หวังดี ถึงนั่นจะทำให้เราหนีคุณบีสต์ไม่พ้นจริง ๆ ก็เหอะ”
นิชาขมวดคิ้วมุ่น ไม่เข้าใจในคำพูดฉัน “ทำไมต้องหนี พวกเธอสองคนทะเลาะกันหนักขนาดนั้
