“ไม่กลับไปหาคนรักของเธอเหรอ ดูท่าเขาจะรักเธอมากนะ เปลี่ยนใจตอนนี้ก็ยังไม่สาย”
เมื่อเดินเคียงกันมาจนใกล้ถึงเรือนใหญ่ คีธก็เอ่ยขึ้นมายุดมือหล่อนเอาไว้ให้หยุดเดิน
การะบุหนิงมองดวงหน้าหล่อเหลาที่มีแววยิ้มเยาะด้วยสายตาเย็นชา หญิงสาวปลดมืออีกฝ่ายออกจากต้นแขนตัวเองพร้อมกับตอบเสียงเย็นว่า
“ไม่ค่ะ ฉันตัดสินใจแล้ว อีกอย่างแทคเป็นเพื่อนสนิทของฉันค่ะ ไม่ใช่คนรัก”
“ด้วยการมาอยู่กับผู้ชายที่เธอไม่รู้จักเลยอย่างฉัน?” คราวนี้คีธเอ่ยพร้อมกับยิ้มเยาะ ไม่เชื่อในสิ่งที่หญิงสาวบอกว่าทัศนัยไม่ใช่คนรัก อ้อ...ใช่สินะ เขาลืมไปเสียสนิทเลย ไอ้เด็กนั่นมันไม่ใช่ผู้ชายคนเดียวกันกับที่เขาเจอว่าเดินคู่กับหล่อนเมื่อหลายวันก่อนสินะ คนนั้นต่างหากถึงจะเรียก
ว่าเป็นคนรักของหล่อน!
“ใช่ค่ะ” การะบุหนิงตอบเสียงเย็นชา
“พอจะบอกได้หรือเปล่าว่าเพราะอะไร? ที่จริงฉันได้ยินนะว่าเขาขอเธอแต่งงาน” ชายหนุ่มถาม ส่วนหนึ่งในใจอยากจะรู้จ
