เช้าวันต่อมา
“สวัสดีค่ะคุณแมทธิว”
การะบุหนิงเอ่ยทักทายแมทธิวออกมา เมื่อเห็นเขากำลังยืนจัดโต๊ะอาหารอยู่ หล่อนค่อนข้างจะรู้สึกอายนิดหน่อยที่เห็นอีกฝ่ายในยามเช้าเช่นนี้
“สวัสดีครับคุณการะบุหนิง”
แมทธิวหันไปมองหญิงสาวที่ตื่นแต่เช้า แล้วทักทายกลับราวกับเป็นเรื่องปกติที่เห็นหล่อนออกมาจากห้องนอนของคีธ
“เรียกแก้วเฉยๆ ก็ได้ค่ะคุณแมทธิว การะบุหนิงยาวไปค่ะ” การะบุหนิงบอกอีกฝ่าย หล่อนออกจะเห็นใจที่แมทธิวต้องมาเรียกชื่อตัวเองยาวๆ แบบนั้น มันคงจะยากสักหน่อยสำหรับคนต่างชาติ ถึงจะฟังแล้วเพี้ยนแต่ดูเหมือนเขาจะพยายามออกเสียงให้ชัดที่สุดแล้ว หล่อนลืมนึกไปเลยว่าตลอดเวลาตนเองเวลาพูดกับแมทธิวหล่อนตอบเป็นภาษาอังกฤษ กับคีธนั้นแล้วแต่ว่าเขาจะพูดอะไรกับหล่อนก่อน ไทยหรือไม่ก็อังกฤษแล้วแต่อารมณ์ของเขา ตลอดเวลาหล่อนก็นึกแปลกใจอยู่แล้วที่คีธพูดไทยได้ แต่พอมารู้ว่าเขาเป็นลูกของคีรี ความแปลกใจนั้นก็หมดไปทันที
“ครับ
