ตอนนี้บรรยากาศบนโต๊ะอาหารของบ้านภัทรอนันต์ไม่ใคร่สดใสเท่าใดนักเมื่อประมุขของบ้านกลับเอาแต่เงียบนิ่ง...สีหน้าของคีรีมีแววครุ่นคิดอยู่ตลอดเวลา จนเมื่อหมดรายการของคาวและของหวานพร้อมกับที่สมาชิกที่อาศัยอยู่ภายในรั้วบ้านภัทรอนันต์ต่างแยกย้ายกันไปหมด คุณหญิง วิมาดาซึ่งสังเกตอาการของสามีอยู่ตลอดเวลาก็ตรงเข้าไปหาเขาทันทีพร้อมกับบอกแก่เขาว่าหล่อนมีเรื่องจะพูดคุยด้วย เป็นเรื่องที่หล่อนเพิ่งรับรู้มาและรู้สึกร้อนอกร้อนใจอยู่พอสมควรจนในที่สุดก็ทนไม่ไหว จำต้องเอ่ยถามคีรีในที่สุด “ฉันรู้มาว่าคุณไปที่โรงแรมเดอ มาเรียน่าอย่างนั้นเหรอ? ไปทำไมกัน” คุณหญิงวิมาดาถามเมื่อหล่อนกับสามีอยู่ภายในห้องนอนของตนเองเรียบร้อย หญิงวัยกลางคนได้ยินคำรายงานนี้จากคนขับรถของคีรีเมื่อช่วงเย็นๆ นี้เอง มิน่า...เมื่อวานนี้คีรีถึงได้กลับบ้านผิดเวลานัก “ผมมีธุระนิดหน่อย” คีรีตอบเรียบๆ “ธุระอะไร” ทว่าคุณหญิงวิมาดายังไม่ยอมคลา