“ฉันไม่มีทางเชื่อ ถ้าไม่อยากได้จริงๆ มันจะยอมมาพบคุณทำไม” เจ้าหล่อนยังคงปฏิเสธ
อาการรักลูกหวงลูกและพร้อมจะปกป้องผลประโยชน์ทุกอย่างเพื่อคณาธิปทำให้หล่อนไม่ยอมเปิดใจรับฟังอะไร หล่อนฝังใจแต่ว่าคีธต้องการสมบัติของคีรีเท่านั้น
คีรีถอนใจยาว...สงสัยเขาต้องบอกอะไรคุณหญิงวิมาดาบ้างกระมัง หล่อนจะได้เลิกฟุ้งซ่านเรื่องทรัพย์สมบัติเสียที เขารู้ว่าหล่อนหวงสิ่งเหล่านี้เพื่อคณาธิป แต่หล่อนคงลืมไปว่าอย่างไรเสียคณาธิปก็เป็นลูกชายของเขาเหมือนกันเขาจะทำร้ายลูกของตัวเองไปเพื่ออะไร?!
“สงสัยเป็นความผิดของผมเองกระมัง ที่ไม่เคยบอกคุณมาก่อนเลยว่าแม่ของคีรินทร์เป็นใคร?”
“อะไร?”
คุณหญิงวิมาดาถามเสียงสั้นห้วน ถึงคราวนี้คีรีจะยอมอ่อนให้หล่อนทว่ามันก็ไม่ใช่สิ่งที่จะทำให้หล่อนคลายโทสะลงง่ายๆ ถึงอย่างนั้นความอยากรู้ก็มีมากกว่าอยู่ดี
“คุณไม่เอะใจในนามสกุลแมคไกวร์เลยหรือคุณหญิง...หรืออคติทำให้คุณมองข้ามอะไรไป” คีรีปรา
