“อ้อ...” เขาครางในลำคอเป็นเชิงรับรู้ ก่อนจะหันไปเบื้องหลังทางประตูห้องนอนเมื่อได้ยินเสียงเปิดประตู “เอ๊ะ...ดูเหมือนแก้วจะออกมา
แล้ว” เขาหันไปบอกทั้งคู่ก่อนจะยิ้มกว้างให้ทั้งคู่
การะบุหนิงหยุดยืนห่างจากสามหนุ่ม หล่อนหันไปทางทศวรรษแล้วมองเขาอย่างแปลกใจ
“แทค...พี่ทีม...มาได้ยังไงกัน” หญิงสาวถาม...กับทัศนัยที่ดื้อรั้นจะมาที่นี่หล่อนไม่แปลกใจเพราะรู้นิสัยกันดี แต่กับทศวรรษนี่สิ...
“แก้ว” ทศวรรษหันไปมองหล่อนตาปรอย
“ทำไมถึงรู้ว่าแก้วอยู่ที่นี่คะ” การะบุหนิงรู้สึกอิหลักอิเหลื่ออย่างบอกไม่ถูก หล่อนหลุบเปลือกตาลงมองปลายเท้าตนเอง ไม่กล้ามองหน้าสองพี่น้อง
“เราก็ถามคุณลุงดิษย์น่ะสิแก้ว” คราวนี้ทัศนัยเป็นคนตอบ เขามองเพื่อนสาวตนเองอย่างโกรธเคือง
“แทค...ตัวไม่โกรธเราแล้วเหรอ” การะบุหนิงเหลือบตามองทัศนัยอย่างหวาดๆ หล่อนกลัวเขาโกรธมากกว่าสิ่งอื่นใด ยังจำได้ที่เขาบอกว่าจะตัดเพื่อนกับหล่อน ถึงจะดีใจที่
