ในช่วงเวลาเดียวกันที่บ้านอิสราวิวัฒน์ ทัศนัยกำลังมองพี่ชายที่กำลังโยนข้าวของลงบนเตียงด้วยสายตาแปลกใจ
“นี่พี่ทีมเก็บของจะไปไหนเหรอครับ?” ชายหนุ่มถาม นี่เป็นครั้งแรกในรอบปีที่เขาเห็นพี่ชายจะไปที่ไหนไกลๆ สักครั้ง ส่วนมากทศวรรษจะติดพันกับการทำงานจนไม่ไปไหนไกลๆ มานานแล้วโดยไม่จำเป็น
“อ้อ...พี่ว่าจะไปธุระทางใต้สักหน่อย เลยกะว่าจะไปพักผ่อนสักสามสี่วันด้วยน่ะ”
คำตอบเรียบๆ ของพี่ชายทำให้เขาถอนใจยาวอย่างโล่งใจ ช่วงนี้ตั้งแต่ได้เจอกับการะบุหนิงดูเหมือนพี่ชายของเขาจะหมกมุ่นกับงานและเงียบขรึมกว่าเดิมเยอะ ได้ยินว่าไปพักผ่อนเขาก็รู้สึกดีขึ้นมาหน่อยๆ ถึงจะมีคำธุระมาก่อนก็ตาม เพราะช่วงก่อนหน้านี้พี่เขาก็เอาแต่ทำงานเป็นบ้าเป็นหลังจนเขาเป็นห่วง
“ธุระอะไรเหรอครับ” ทัศนัยถามอย่างชวนคุยไปอย่างนั้น ขณะที่ทศวรรษซึ่งง่วนกับการจัดข้าวของก็ตอบทันที
“เจรจาธุรกิจธรรมดานี่แหละ พอดีทางโน้นเค้าบอกว่าอยากเจรจาไปด้วยเ
