“นี่ใจคอนายนี่จะไม่ยอมอยู่รอที่จะเจอหน้าเพื่อนเลยหรือไงคีธ ถึงได้หนีฉันไปเที่ยวน่ะ?”
เสียงของเพื่อนสนิทที่โวยวายมาตามสายทำให้คีธยิ้มกริ่ม ตอนนี้เป็นเวลาบ่ายแก่ๆ แดดที่เริ่มเป็นสีจัดทำให้เขารู้ว่าอีกไม่นานคงจะถึงช่วงเย็น
ชายหนุ่มออกมาคุยโทรศัพท์อยู่ตรงระเบียง ทิ้งให้การะบุหนิงนอนพักผ่อนต่อไปหลังจากที่เขาและหล่อนต่างร่วมรักกันเมื่อช่วงสายที่ผ่านมา และหล่อนก็ทำให้เขารู้สึกดีขึ้นเยอะ ช่วยให้เขาลืมเรื่องแย่ๆ ใน
ช่วงเช้าไปได้เพียงเพราะสัมผัสอันอ่อนโยนและเต็มใจของหล่อน
“บ่นอะไรโธมัส”
คีธตอบเพื่อนสนิทเสียงกลั้วหัวเราะ ทำให้อีกฝ่ายสบถว่าเขาด้วยน้ำเสียงฉุนเฉียว
“แกนี่มันเป็นเพื่อนที่เลวจริงๆ คีธ เพื่อนอุตส่าห์มาหาแกทั้งที แต่แกดันหนีไปเที่ยวก่อนนี่นะ”
“ผิดหรือไงวะที่ฉันจะมาเที่ยวกับผู้หญิงของฉัน แกจะไปทำอะไรก็ไปไป๊” คีธเอ่ยไล่อีกฝ่ายที่โทรมาขัดการพักผ่อนของตนเอง ทำให้โธมัสยิ่งโวยหนักกว่าเดิม
